Dini inanç ve duygularının istismarı suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/29390 Esas 2020/12656 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/29390
Karar No: 2020/12656
Karar Tarihi: 21.12.2020

Dini inanç ve duygularının istismarı suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/29390 Esas 2020/12656 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, köy camisinin yapımına yardım adı altında dini inanç ve duygularını istismar ederek dolandırıcılık yaptığı gerekçesiyle TCK'nin 158/1-a, 52/2-4, 53/1, 58 maddeleri gereğince mahkum edilmiştir. Sanığın katılanı dolandırdığı durumda, katılanın sanığı desteklemesi sonucu sanık yaklaşık 1000 TL alarak olay yerinden ayrılmış ve daha sonra ulaşılamamıştır.
Mahkeme kararı, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34. maddesiyle değiştirilerek 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri düzenlenmesi hakkında bilgi vermektedir. Sanığın daha önce işlediği bir suça karşı alınan kararlar göz önünde bulundurularak, tekerrür halinde uyarlama yargılamaları yapılarak sonucuna göre hükümlerinin uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkündür.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 158/1-a, 52/2-4, 53/1, 58 maddeleri (nitelikli dolandırıcılık suçu)
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkra (uzlaşma hükümleri)

15. Ceza Dairesi 2017/29390 E. , 2020/12656 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dini inanç ve duygularının istismarı suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : 1- TCK’nın 158/1-a, 52/2-4, 53/1, 58 maddeleri gereğince mahkumiyet

nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın katılan ..."ün kapısını çaldığı ve köy camisine yardımda bulunmak istediğini katılana söylediği, katılanın köy camisinin yapımı ile uğraşan köy muhtarını aradığı ve köy muhtarının şuan orada olmadığını söylediği ve katılanında camiye yardım edilmesi ve hayırlı bir iş olması düşüncesi ile yardımı alabileceğini sanığa söylediği, sanığın bu arada cebinde maddi değeri olmayan 1000" lik Brezilya parası çıkartarak katılana hitaben " bu para 1200 Türk Lirası değerinde, sen bana 200 TL ver, ben de 1000 TL camiye yardım etmiş olayım" dediği, katılanın kabul ettiği ve paralarını getirerek sanığa verdiği, o an katılanın dalgınlıklık yaşadığı, sanığın katılana ait paralardan 1000 TL alarak Brezilya Parasını verip olay yerinde ayrıldığı ve sanığa bir daha ulaşılamadığı iddia edilen olayda; sanık savunması, katılan beyanı ile tüm dosya kapsamına göre sanığın üzerine atılı nitelikli dolandırıcılık suçunu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Hükümden önce 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun"u ile Bazı Kanunlar"da Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri düzenlenmiş ve sanığın tekerrüre esas alınan İzmir 26. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/453 Esas, 2010/603 Karar sayılı ilamı sanığın adli sicil kaydında bulunmadığı ancak bunun yerine İzmir 16. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/534 Esas, 2012/357 Karar sayılı ilamının olduğu tespit edilmiş ve ilama konu dolandırıcılık suçunun uzlaşma kapsamında bulunması karşısında, öncelikle tekerrüre esas alınan ilamlar sebebi ile uyarlama yargılamaları yapılarak sonucuna göre sanıklar hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 21/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.