Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/862 Esas 2020/1530 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/862
Karar No: 2020/1530
Karar Tarihi: 11.02.2020

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/862 Esas 2020/1530 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarında mahkumiyet kararı verdi. Temyizde, suçların suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı belirtilerek diğer temyiz nedenleri reddedildi. Ancak, sosyal inceleme raporu ücretinin yargılama gideri olarak çocuktan alınmasına hükmedilmesinin Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesine aykırı olduğu vurgulanarak karar bozuldu ve hükümden yargılama giderine ilişkin bölümün çıkartılması talep edildi. Detaylı olarak 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hükümlerin düzeltilerek onanması kararı alındı. Kanun maddeleri olarak da Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi referans verilmiştir.

13. Ceza Dairesi 2020/862 E. , 2020/1530 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara gerekçeye ve hakimin takdirine göre suçların suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
18 yaşından küçük suça sürüklenen çocuk hakkında düzenlenen sosyal inceleme raporu ücretinin Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye göre yargılama gideri olarak suça sürüklenen çocuktan alınmasına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hükümden yargılama giderine ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA 11.02.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.