Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13720 Esas 2020/2607 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13720
Karar No: 2020/2607
Karar Tarihi: 13.02.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/13720 Esas 2020/2607 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği karara göre, kamuya ait olan ancak belediyenin kullanım hakkına sahip kum ocağından kum çalmak, TCK'nin 141/1 ve 43. maddelerinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu için sanık mahkum edildi. Ancak mağdur kamu kurumu olduğu için uzlaşma kapsamına alınmadı. Sanığa TCK'nin 142/1-a maddesi ile fazla ceza verildiği gerekçesiyle hüküm bozuldu. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı dikkate alınarak, bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görüldü. Detaylı kanun maddeleri ise şöyle: TCK 141/1 (Hırsızlık suçu), TCK 43 (Suç şekli), TCK 142/1-a (Ceza miktarının fazla tayini).

2. Ceza Dairesi 2019/13720 E. , 2020/2607 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Kamu hizmetine tahsis edilip edilmediği bilinmeyen, ancak il özel idaresine ait ve kullanım hakkının belediyede olduğu kum ocağından kum çalmak şeklinde gerçekleşen eylemin TCK’nın 141/1 ve 43. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu, ancak müştekisinin kamu kurumu olması nedeniyle uzlaşma kapsamında olmadığı anlaşılmakla; sanık hakkında suç vasfında yanılgı sonucu aynı Kanun’un 142/1-a maddesi ile uygulama yapılması suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 13/02/2020 gününde oy birliği ile karar verildi.