Mahkemesi : İş Mahkemesi


KARAR


Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
22.10.2005 günü gerçekleşen iş kazasında Yüksek Sağlık Kurulu Raporuna istinaden %12 oranında sürekli iş göremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan peşin sermaye değerli gelirin rücuan tazminine ilişkin davada, Mahkemece dava dışı sigortalı tarafından davalılardan Baştuğ Çelik San A.Ş’ye karşı açılan maddi tazminat davasında Adli Tıp Kurumu 3 İhtisas Kurulu tarafından sigortalının meslekte kazanma gücü kayıp oranının %6 olarak belirlemesi nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir.
Sürekli iş göremezlik ve malullük halinin belirlenmesinde izlenecek yol; 5510 sayılı Kanunun “Sağlık Raporlarının Usul ve Esasları”na dair 95. maddesinde (506 sayılı Kanunun 109. maddesinde) hükme bağlanmıştır. Buna göre, kurum sağlık tesisleri tarafından raporlara dayanılarak verilen kararlara karşı ilgililerin S.S. Yüksek Sağlık Kurulu"na itiraz hakları mevcuttur. Söz konusu kurulun raporlarının Kurumu bağlayacağı diğer ilgililer yönünden bağlayıcı olmayıp, Adli Tıp Başkanlığı veya Tıp Fakültelerinin ilgili ana bilim dalı konseylerinden Sosyal Sigorta Sağlık İşlemleri Tüzüğü çerçevesinde inceleme ve araştırma yapılmasını isteyebilecekleri 28.06.1976 tarih ve 6/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu kararının gereğidir. Öte yandan; Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 17.02.2010 gün ve 2010/21-60 Esas, 2010/90 Karar sayılı ilamı ile 06.10.2010 gün ve 2010/10-390 Esas, 2010/448 Karar sayılı ilamların da belirtildiği üzere Adli Tıp Kurumu Başkanlığı’nın ilgili ihtisas kurulu ile üniversitelerin tıp fakülteleri ilgili bilim dalı başkanlıklarınca ya da S.S. Yüksek Sağlık Kurulu"nca düzenlenen raporlar arasında çelişkinin mevcut olması halinde, çelişkinin Adlî Tıp Kurumu Başkanlığı Adli Tıp Genel Kurulu tarafından giderilerek, sigortalının sürekli iş göremezlik oranı ve başlangıç tarihi kesin olarak karara bağlanması da zorunludur.
Yukarıdaki yasal düzenleme ve açıklamalar ışığında dava değerlendirildiğinde, öncelikle Adli Tıp Üst Kurulundan alınacak raporla, Adli Tıp 3.İhtisas Kurulu tarafından belirlenen %6 oranı ile Yüksek Sağlık Kurulu tarafından belirlenen %12 iş gücü kayıp oranı arasındaki çelişkinin giderilmesi gerekmektedir. Sigortalının sürekli işgöremezlik oranında azalma var ise hangi tarihten itibaren azalma olduğu yoksa baştan itibaren mi %6 oranında kayıp olduğu belirlenecek şekilde, dava dışı sigortalının meslekte kazanma gücü kayıp oranı kesinleştirilmelidir.
O hâlde, davacı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 15.04.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.