MAHKEMESİ:Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki, ölümlü trafik kazası nedeniyle maddi tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerle, davanın zamanaşımı nedeniyle reddine ilişkin verilen hükmün, davacılar vekili tarafından temyizi üzerine, temyiz dilekçesinin reddine ilişkin verilen mahkeme ek kararı, davacılar vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R-
Davacılar vekili, davalının trafik sigortacısı olduğu aracı sevk ve idare eden davacıların eşi/ babası ..."in yaptığı tek taraflı kazada öldüğünü, davacıların ölenin desteğinden yoksun kaldıklarını ve davalının zarardan sorumlu olduğunu belirterek belirsiz alacak davası olarak açtıkları davada fazlaya ilişkin hakları haklı saklı kalmak kaydıyla 750,00 TL. maddi tazminatın dava tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, 2918 sayılı KTK"nun 109. maddesinde öngörülen 2 yıllık sürede dava açılmadığından, davacıların alacaklarının zamanaşımına uğradığını, olay tek taraflı kaza olduğundan ceza zamanaşımının uygulanamayacağını, davacılar murisinin tam kusuruyla gerçekleşen kazada öldüğü ve bu kusur davacılara da yansıyacağından davacıların tazminat talep haklarının bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre; davaya konu kazanın tek taraflı kaza olduğu, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu"nun 109. maddesi gereği, zararın öğrenilmesinden sonraki 2 yıl içinde açılmayan davanın zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle davanın reddine dair verilen hükmün, davacılar vekili tarafından temyizi üzerine, mahkemenin 17.03.2015 tarihli ek kararı ile, dava değerinin 750,00 TL. olduğu ve kararın kesin nitelikte olduğu gerekçesiyle, temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiş olup bu ek kararı da davacılar vekili temyiz etmiştir.Davacı tarafın, dava tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 6100 sayılı HMK"nun 107. maddesine göre fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak 750,00 TL. maddi tazminat istemiyle belirsiz alacak davası açmış olmasına; yargılama aşamasında davacıların alacağının belirli hale gelmemiş olmasına; bu itibarla başlangıçta dava değeri olarak gösterilen miktarın mahkeme kararının kesinliğine mahal vermesinin mümkün olmamasına göre; davacılar vekilinin asıl karara ilişkin temyiz isteminin, hükmün kesin olmasıyla reddine ilişkin 17.03.2015 tarihli ek kararın kaldırılması ve işin esasının incelenmesi gerekmiştir.Dava, ölümlü trafik kazası nedeniyle, ölenin yakınlarının, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 53/3. (818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 45/2.) maddesi gereği, destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu"nun 109. maddesinde motorlu araç kazalarından doğan maddi zararların tazmini için kaza gününden itibaren iki yıllık zamanaşımı süresi öngörülmüş; aynı maddenin ikinci fıkrasında ise, davanın cezayı gerektiren bir eylemden kaynaklanması durumunda Ceza Kanunu"nun öngördüğü ceza zamanaşımının (sürücü, işleten veya diğer sorumlular için fark gözetilmeksizin) uygulanacağı hükme bağlanmıştır. Ceza zamanaşımının uygulanması bakımından, sadece eylemin aynı zamanda bir suç oluşturması yeterli olup, ayrıca fail hakkında mahkumiyet kararı ile sonuçlanmış bir ceza davasının varlığı gerekmemektedir (HGK"nun 10.10.2001 gün 2001/19-652 E, 2001/705 K sayılı ilamı)-(HGK"nun 05.06.2015 gün 2014/17-2198 E, 2015/1495 K sayılı ilamı)-(HGK"nun 16.09.2015 gün, 2014/17-116, 2015/1771 sayılı kararları ile uzamış ceza zamanaşımı benimsenmiştir).Davaya konu edilen olayda, davacıların eşi/ babası ..., sürücüsü olduğu araçla yaptığı tek taraflı kazada ölmüştür. Yukarıda açıklandığı üzere, KTK"nun 109/2. maddesinde öngörülen ceza zamanaşımı süresinin uygulanması için kamu davasının açılmış olması veya mahkumiyet kararı verilmiş bulunması aranmamakta olup cezayı gerektiren fiilin varlığı yeterlidir. Bir kişinin ölümüyle sonuçlanan söz konusu trafik kazası da bu anlamda cezayı gerektiren bir fiil niteliğindedir ve davacılar desteğinin vefat etmiş olması sonuca etkili değildir. Yasa koyucunun amacı, Karayolları Trafik Kanunu uyarınca tehlike sorumluluğunu doğuran olaylarda sorumlulara karşı daha uzun zamanaşımı süresi içerisinde yönelmeyi sağlamaktır. KTK"nun 109. maddesinin 2. fıkrasındaki "cezayı gerektiren fiil" ifadesinin seçilmesi, zamanaşımı yönünden yukarıda da açıklandığı gibi soruşturma veya kovuşturma yapılması koşullarının aranmadığı sonucunu doğurmaktadır. Buna göre eylem için (TCK"nun 85/1) kaza tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nun 66/1-d maddesinde öngörülen zamanaşımı süresinin 15 yıl olduğu dikkate alındığında, dava tarihi olan 31.10.2014"te zamanaşımı süresinin dolmadığı anlaşılmaktadır. Bu hale göre, zamanaşımı süresinin dolmadığı dikkate alınmak suretiyle, işin esasına girilerek tarafların delilleri toplanıp, sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde eksik inceleme ile karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA; peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine, 19/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.