Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/11272 Esas 2019/19764 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11272
Karar No: 2019/19764
Karar Tarihi: 19.12.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/11272 Esas 2019/19764 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Çocuk Mahkemesinde görülen bir davanın sonucunda, suça sürüklenen çocuk mala zarar verme suçundan mahkum edilmiştir. Ancak adli para cezasına yönelik temyiz mümkün olmadığından, temyiz istemi reddedilmiştir. Ayrıca hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından mahkum edilen çocuk için hükümler istem gibi onanmıştır. Kararda, etkin pişmanlık ve yaş küçüklüğü nedeniyle ceza indirimi yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Kanunlar açısından, 6217 sayılı Kanun'un 26.maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2.maddesi ile 5237 sayılı TCK'nin 168. ve 31/3 maddeleri anılmıştır.

2. Ceza Dairesi 2019/11272 E. , 2019/19764 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26.maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde;
Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken, etkin pişmanlığa ilişkin 5237 sayılı TCK"nin 168. maddesinin, yaş küçüklüğü nedeniyle cezadan indirim yapılmasına ilişkin aynı Kanun"un 31/3 maddesinden sonra uygulanması gerektiği gözetilmeyerek TCK"nin 61. maddesine aykırı davranılması sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 19/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.