MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Konut dokunulmazlığını ihlal suçu, kişinin özgürlük hakkına, barış, huzur ve güvenliğine karşı işlenen suçlardan birisi olup, bir yerin kişinin özgürlüğü bağlamında konut veya işyeri sayılabilmesi için, kişinin o yeri fiilen kullanması veya kullanıma hazır hale getirmesi gerekir. Konut veya iş yeri amaçlı yapılar, kullanılmayıp, boş durumda olduklarında buralarda kişinin özgürlük hakkının, barış, huzur ve güvenliğinin ihlal edilmesi fiilen olanaksız olacak ve bu suç oluşmayacaktır.
Yukarıda yapılan açıklamalar karşısında, katılan anlatımı ile tüm dosya kapsamına göre, suça konu konutun kiraya verilmek üzere boş olduğu, fiili olarak kimse tarafından kullanılmadığı ve dolayısıyla kişinin özgürlük hakkına, barış, huzur ve güvenliğine yönelik bir saldırıdan söz edilemeyeceğinden konut dokunulmazlığının ihlali suçunun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, anılan suçtan yetersiz gerekçeyle mahkumiyet kararı verilmesi,
2- Kabule göre de; 6545 sayılı Kanunun 72. maddesiyle, CMK’nın 231/8. maddesinde yapılan değişikliğin suç tarihi itibariyle yürürlükte olmaması ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan dolayı somut (maddi) bir zarar oluşmaması, mağdurun uğradığı manevi zararın da hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasına engel teşkil etmemesi karşısında, CMK"nın 231/6. maddeleri uyarınca, engel mahkumiyeti bulunmayan sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurularak, yeniden suç işleyip işlemeyeceği konusunda bir değerlendirme yapılıp, sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, “ Daha önceden sanık hakkında Karabük 1. Asliye Ceza Mahkemesince 2011/142 Esas sayılı dava dosyasında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar verildiği, hükmün 19/04/2012 tarihinde kesinleştiği, 18/06/2014 tarihli 6545 Sayılı Kanunun 72. maddesi gereğince "Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez" hükmü getirildiğinden, ve söz konusu suçu da bu denetim süresi içerisi olan 20/03/2014 tarihinde işlediği, ayrıca zararı da gidermediği anlaşıldığından, sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına kanunen yer olmadığına” biçimindeki kanuni ve yeterli olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve O Yer Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 05/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.