Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9085 Esas 2019/5212 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9085
Karar No: 2019/5212
Karar Tarihi: 17.04.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9085 Esas 2019/5212 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın sevk ve idaresindeki motosikleti ile seyir halindeyken, kavşağa geldiği sırada motosikletin kontrolünü kaybederek yaya kaldırımına çıkması sonucu yayalara çarpmasıyla meydana gelen taksirle yaralama suçu sebebiyle sanık mahkum edilmiştir. Ancak, mahkeme tarafından verilen ceza, suçun işlendiği yer ve zaman, kusur, zararın ağırlığı ve suçun işleniş biçimi gibi faktörler dikkate alınmadan alt sınırdan çok uzaklaşılarak fazla ceza tayini yapılmıştır. Bu nedenle, sanık müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmüş ve karar bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 89/4, 50/a, 52/2-4, 61/1, 22/4 ve 3/1 maddeleri kararda geçmektedir.

12. Ceza Dairesi 2017/9085 E. , 2019/5212 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 50/a,52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin sair temyiz itirazının reddine, ancak;
Dosya içeriğine göre sanığın sevk ve idaresindeki motosikleti ile Bostanlararası Sokakta seyir halindeyken, Emanet Sokakla kesişen kavşağa geldiği sırada motosikletin kontrolünü kaybederek gidiş istikametine göre sağ tarafında bulunan yaya kaldırımına çıkıp, yaya kaldırımında yürümekte olan yayalar ... ve ...’a çarpması şeklinde meydana gelen ve katılan ...’ın hayati tehlike geçirmeyecek, 3. derece kemik kırığı oluşacak şekilde, katılan ...’ın ise harici lezyon tanımlanmayacak şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekmekte olup, dava konusu olayda sanık asli kusurlu olmakla birlikte yaralanan kişi sayısı, yaralanmaların niteliği, maddede öngörülen cezanın alt sınırı nazara alınmak suretiyle, cezada orantılılık ilkesi ile adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, alt sınırdan çok fazla uzaklaşılarak teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 17.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.