• İŞÇİNİN DEVREDİLMESİ
• KIDEM TAZMİNATI ALACAĞI
• İSTİFA DİLEKÇESİ

• İŞ KANUNU ( 14. maddesi yürülükte ) (1475) Madde 14
• İŞ KANUNU (4857) Madde 24

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı, 01/01/2003 tarihinde davalı Koski"nin denetiminde bulunan diğer davalı hastanede çalışmaya başladığını, 21/07/2004 tarihinde Koski"de çalıştırılmak üzeri iş sözleşmesinin devredildiğini, Özel Büyükşehir Belediye Hastanesinin 14/07/1987 tarihinde S... Sağlık Tesisleri ve Tic. A.Ş. tarafından satın alındığını, 2005 yılından itibaren B.. H.. A.Ş. resmiyeti ve Özel Büyükşehir Hastanesi adı ile faaliyet gösterdiğini, davalı K.. M..nün ayrı bir tüzel kişilik kazandığını, her iki davalı arasında organik bağın bulunduğunu, müvekkilinin 14/01/2013 tarihine kadar davalı K.. M..nde çalıştığını, 14/03/2013 tarihinde emeklilik dilekçesi verdiğini, hak ettiği kıdem tazminatının gerektiği gibi ödenmediğini, kıdem yılının eksik tutulduğunu, Belediye Hastanesindeki kıdem süresinin hesaplanmadığını, askerlik borçlanmasının da kıdem süresine eklenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı alacağının tahsilini istemiştir.
Davalı, K.. M.., davacının diğer davalı şirket nezdinde işçi olarak çalışmaya başladığını, davalı kurum açısından davanın husumetten reddi gerektiğini, davacının farklı tarihlerde ve şirketlerde çalıştığını, istifasını sunarak iş akdini feshettiğini, şirketlerle, davalı arasında asıl ve alt işveren ilişkisi olmadığını, davacının bu şirketlerde eleman olarak çalıştığını, davacının kıdem tazminatını bu şirketlerden talep etmesi gerektiğini, davalı B.. H.. A.Ş., davacının davalı şirkette 01/01/2003 tarihinde çalışmaya başladığını, 20/09/2004 tarihine kadar davalı şirket nezdinde çalıştığını, davacının 21/09/2004 tarihinde istifa ederek işyerine gelmediğini, diğer davalı K.. M.. ile davalı şirket arasında herhangi bağın bulunmadığını, davacının istifa etmek suretiyle işten ayrılması nedeniyle kıdem tazminatına hak kazanamayacağını belirterek, davanın reddini talep etmişlerdir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının 01/01/2003-20/09/2004 tarihleri arasında B.. H..nde, 21/09/2004-14/01/2013 tarihleri arasında K.. M..nde hizmet akdi ile çalıştığı, emeklilik nedeni ile iş akdini feshettiği bu haliyle kıdem tazminatına hak kazandığı, son işveren K.. M..nce davacıya askerlik hizmeti de eklenerek kendi bünyesinde geçen hizmetine karşılık kıdem tazminatının ödendiği, B.. H..nde geçen hizmetinin kıdemine eklenmediğinin tespit edildiği, davacının davalı B.. H..nden istifa ederek ayrıldığı, bunun yanında her iki davalının ayrı tüzel kişiliği olan kuruluşlar olduğu ve aralarında işyeri devri, işçi devri ya da sözleşme devri yapıldığına dair bir kayıt da olmadığı, bu nedenle davanın B.. H..nde geçen hizmetinin tüm kıdeme eklenmesinin mümkün olmadığından son işveren sıfatı ile bu süreye ilişkin kıdem tazminatından K.. M..nün sorumlu tutulmasının mümkün olmadığı, kendi dönemine ilişkin tazminatı da ödediğinden bu davalı açısından davanın reddi gerektiği, davacının diğer davalı B.. H..nde geçen hizmeti istifa ile sona erdiğinden bu davalıyı da kıdem tazminatından sorumlu tutmanın mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davacının hizmet cetveli incelendiğinde davacının 01/01/2003-20/09/2004 tarihleri arasında B.. H..nde, 21/09/2004-14/01/2013 tarihleri arasında K.. M..nde çalıştığı sabit olup bu konuda taraflar arasında uyuşmazlık da bulunmamaktadır. K.. M..nden davacının emekli olarak ayrıldığı ve 21.09.2004-14/01/2013 tarihleri arasındaki çalışma dönemi ile 541 gün askerlik borçlanması karşılığı kıdem tazminatının ödendiği dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının 01.01.2003-20.09.2004 tarihleri arasında B.. H.. A.Ş.’de geçen çalışma döneminden davalıların sorumlu olup olmadıkları hususunda toplanmaktadır. Dosyada bulunan ticaret sicil kayıtları incelendiğinde davalı şirketlerin Konya Büyükşehir Belediyesine ait şirketler olduğu anlaşılmaktadır. Davacının 20.09.2004 tarihinde B.. H.. A.Ş.den istifa ederek hiç ara vermeden 21.09.2004 K.. M..nde çalışmaya başladığı görülmektedir. Dosyadaki ticaret sicil kayıtları ile hizmet cetveli dikkate alındığında söz konusu istifa dilekçesinin gerçek bir fesih iradesi olmayıp Konya Büyükşehir Belediyesi’ne ait bir şirketten diğerine davacı işçinin devredilmesi için işverenlerce alınan bir belge olduğu anlaşılmaktadır. Bu nedenle davacının 01.01.2003-20.09.2004 tarihleri arasındaki çalışmasından B.. H.. A.Ş. kendi dönemindeki ücreti ile davalı K.. M.. ise son ücreti üzerinden sorumludur. Mahkemece yazılı şekilde davanın reddine karar verilmiş olması bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 30/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.