Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/2250 Esas 2018/3748 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2250
Karar No: 2018/3748
Karar Tarihi: 22.03.2018

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/2250 Esas 2018/3748 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme 765 sayılı TCK'nın 493/1-son maddesi uyarınca hırsızlık suçundan mahkum olan sanığın temyiz talebini reddetti. Ancak, sanık lehine dava zamanaşımı düzenlemelerinin bulunduğu ve zaman aşımını kesen son sebep olan ilk mahkumiyet hükmünün tarihinin gözetilmediği gerekçesiyle bu kararın kanun yararına bozulabileceği belirtildi. Diğer sanıkların da aynı suçtan mahkumiyetleri kararın bozulmasına neden oldu ve dava zamanaşımı sebebiyle düşürüldü. Kanun maddeleri olarak 765 sayılı TCK'nın 493/1-son ve 102/3. maddeleri geçmektedir.

17. Ceza Dairesi 2017/2250 E. , 2018/3748 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I)Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz talebinin incelenmesinde;
Hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmünü süresinde temyiz etmemesi nedeniyle temyiz talebi reddedildiği için kesinleşen sanık ... ... hakkında hırsızlık suçundan eylemine uyan, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve dava zamanaşımı yönünden sanık lehine düzenlemeler bulunduğu anlaşılan 765 sayılı TCK"nın 493/1-son maddesindeki suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı Yasa"nın 102/3. maddesinde öngörülen 10 yıllık dava zamanaşımının zaman aşımını kesen son sebep olan ilk mahkumiyet hükmünün tarihi olan 25/05/2006 tarihinden karar tarihine kadar geçmiş bulunması hususu gözetilmeden hüküm kurulmuş ise de bu hususun kanun yararına bozma yoluna konu edilebileceği değerlendirilmiştir.
Sanık ... müdafiinin yüzüne karşı 22.12.2016 tarihinde tefhim edilen hükmü 16.01.2017 tarihinde, CMUK"nun 310. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra temyiz ettiği anlaşılmakla, temyiz isteminin aynı Yasa"nın 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II)Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanıklar ... ve ..."ın eylemlerine uyan, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve dava zamanaşımı yönünden sanıklar lehine hükümler bulunduğu anlaşılan 765 sayılı TCK"nın 493/1-son maddesindeki suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı Yasa"nın 102/3. maddesinde öngörülen 10 yıllık dava zamanaşımının zaman aşımını kesen son sebep olan ilk mahkumiyet hükmünün tarihi olan 25/05/2006 tarihinden karar tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar ... ve ... hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞÜRÜLMESİNE, 22/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.