MAHKEMESİ : ÇEŞME ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 26/03/2014
NUMARASI : 2014/63-2014/172



Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalılar(k.davacılar) vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dilekçesi ile; müvekkilinin diş hekimi olduğunu davalılara diş protezi yaptığını, tedaviden evvel davalılardan K.. C.. için 6.806 TL, S.. C.. için 2.164,05 TL tedavi ücreti belirlendiğini, müvekkili tarafından proforma raporunda belirtilen tüm işlerin yapılmasına rağmen davalılar tarafından yalnızca 3.000 TL bedel ödendiğini iddia ederek bakiye 5.970,05 TL ücretin tahsili amacıyla başlatılan takibe vaki itirazın iptali ile inkar tazminatının tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili cevap dilekçesi ile; taraflar arasında toplam 8.970 TL ücret konusunda bir anlaşma olmadığını, Kerry için 4.000 TL, Sibel için 1.800 TL konusunda mutabık kalındığını, ancak davalıların yapılan protezlerden memnun kalmadıklarından dolayı, Kerry için 3.000TL, Sibel için ise 1.600TL ödeme yaptıklarını, bu nedenle müvekkillerinin davacıya herhangi bir borçları olmadığını savunarak davanın reddini dilemiştir.
Karşı davada ise davalılar/karşı davacılar vekili; davacı/karşı davalının yaptığı protezlerin kabule icbar edilemeyecek derecede kötü olduğunu, müvekkillerinin ağrılarının dayanılamayacak hale geldiğini iddia ederek davacı/karşı davalıya ödenen toplam 4.600TL"nin iadesi ile, davalılar/karşı davacılar lehine ayrı ayrı 25.000 TL manevi tazminatın tahsilini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece; yapılan işin bedelinin ne olduğu konusunda taraflar arasında bir mutabakat olmadığı ve davacının her iki tarafın imzasını taşıyan bir sözleşme sunamadığından, işin bedeli 2007 asgari ücret tarifesine göre, davalı/karşı davacı Sibel için iş bedeli 1.594,24TL, davalı için Kerry için 5.779,12TL olarak hesaplanmış, davalı Sibel"in 27.09.2007 tarihli serbest meslek makbuzu ile bu bedeli davacıya takipten evvel ödediği görülmekle davacının kendisinden isteyebileceği herhangi bir iş bedeli olmadığından ona karşı açılan davanın reddine karar verilmiş, davalı Kerry"nin ise 3.000,00 TL ödediği kredi kartı ekstresi ile ortaya konulmakla ve tarafların da bu hususta mutabık oldukları görülmekle davalı Kerry"nin davacıya 2.779,12 TL borcu bulunduğu görülerek, icra takibine bu miktar üzerinden davalı Kerry için devamı yönünde karar verilmiştir. Karşı davada ise; mahkemece alınan bilirkişi raporlarının hepsinde ortak kanının davacı/karşı davalının davalı/karşı davacılara yaptığı işin malzeme kalitesi ve estetik açısından kabul edilir düzeyde olduğu, yapılan tedavide hatalı tıbbi bir müdahalenin olmadığı, diş hekiminin kusursuz olduğu belirtildiğinden davacı diş hekiminin kabulü mümkün olmayan ayıplı bir iş yapmadığı kanaatine varılarak davalı/karşı davacıların ödenen iş bedelinin tahsili ve manevi tazminat istemli davalarının reddine karar verilmiş, hüküm davalılar/karşı davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık; 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 355 (6098 sayılı TBK"nun 470) ve diğerleri maddelerinde düzenlenen eser sözleşmesinden kaynaklanan iş bedelinin tahsili istemine ilişkindir.
Eser sözleşmesi, yüklecinin bir eser meydana getirmeyi, iş sahibinin de bunun karşılığında bir bedel ödemeyi üstlendiği sözleşmedir. Somut olayda davacı/karşı davalı yüklenici, davalılar iş sahibidir. Aslolan deneyimli ve uzman kişiden beklenen bir özenle taahhüt edilen eseri fen ve sanat kurallarına uygun ortaya çıkartmaktır. Uygulamada kısaca "özen borcu" olarak anılan bu husus yasal dayanağını BK"nun 356 (yeni 471.) maddesinden alır. Somut olayda sözleşmenin konusu, diş tedavisi işidir. İnsan vücuduna yönelik bu tür uygulamalarda yükleniciden beklenen özenin de en üst derecede olması olağandır. Yüklenici işi taraflar arasındaki anlaşmaya uygun yapmalıdır. Yapılan iş taraflar arasındaki anlaşmaya uygun olmadığı taktirde yüklenici her türlü ayıptan sorumludur.
Somut olayda uzman bilirkişiler tarafından hazırlanan her üç raporda da özetle; yapılan eserin ayıplı olduğu ancak bu ayıbın kabul edilebilir düzeyde olduğu belirtilmektedir. Şu durumda yukarıda yapılan açıklamalar ışığında yüklenici bu ayıptan sorumludur.
BK"nun 360/2.maddesine göre (yeni TBK md. 470); eserdeki ayıp iş sahibinin eseri kabulden kaçınmayı haklı kılacak derecede önemli değilse, iş sahibi ücretin kıymet noksanı oranında indirimini isteyebilir. Eserdeki kıymet noksanı demek, ayıplı olarak teslim edilen eser ile eser ayıpsız olsaydı bunun değeri arasındaki fark demektir. Ödenecek indirilmiş ücretin nasıl bulunacağına dair Yargıtay nispi bir formül benimsemiştir. Bu formül; (kararlaştırılan ücretXayıplı değer)/ayıpsız değer, şeklindedir.
O halde mahkemece; işin bedelinin ne olduğu konusunda taraflar arasında bir mutabakat olmadığı ve davacının her iki tarafın imzasını taşıyan bir sözleşme sunamadığından, 2007 asgari ücret tarifesine göre belirlenen iş bedeli esas alınarak yukarıda belirtilen formüle göre indirim miktarı tespit edilmeli ve davacı/karşı davalı yüklenicinin alacağı belirlenmeli, asıl ve karşı davada buna göre hüküm kurulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan taraflar yararına kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 18/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.