Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2015/148 Esas 2015/1687 Karar Sayılı İlamı

Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2015/148
Karar No: 2015/1687
Karar Tarihi: 17.06.2015

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2015/148 Esas 2015/1687 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Samsun 4. İş Mahkemesi, yetim aylığının tekrar bağlanması talebini reddetti. Davacı vekili bunu temyiz etti. Temyizden sonra Yargıtay 10. Hukuk Dairesi'nin kararıyla mahkeme kararı bozuldu. Ancak mahkeme ilk kararında direndi. Bu direnme kararı da davacı vekili tarafından temyiz edildi. İş mahkemeleri kararlarına karşı temyiz süresi 30 Ocak 1950 tarih ve 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun öncesindeki 8. maddesine göre belirlense de, 6100 sayılı HMK'nın Geçici 3. maddesi yollamasıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı HUMK'nın hükümleri uygulanır. İş mahkemesinde karşı temyiz yolu ile temyiz hakkı tanınmamasına rağmen, HUMK'nın temyize ait hükümlerinde bu engelleyici bir hüküm bulunmamaktadır. Bu nedenle temyiz dilekçesinin hüküm veren mahkeme aracılığı ile karşı tarafa tebliğ edilmesi ve karşı tarafın cevap verme/karşı temyiz isteminde bulunma hakkı tanınması gereklidir. Ancak bu durumda, davacı vekiline ait temyiz dilekçesinin davalı tarafa tebliğ edilmediği anlaşılmakt

Hukuk Genel Kurulu 2015/148 E. , 2015/1687 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Samsun 4.İş Mahkemesi
TARİHİ : 18.09.2014
NUMARASI : 2014/381 E-2014/381 K.

Taraflar arasındaki "yetim aylığının tekrar bağlanması" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Samsun 4.İş Mahkemesince davanın reddine dair verilen 15.05.2014 gün ve 2014/163 E- 2014/220 K.sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 10.Hukuk Dairesi"nin 25.06.2014 gün ve 2014/13497 E.-2014/15862 K. sayılı ilamıyla bozulmuş, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN : Davacı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu’nca dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonunda gereği görüşüldü:
Mahkemece verilen hüküm, temyiz edilmesi üzerine yukarıda başlıkta belirtilen karar ile bozulmuştur. Bozma üzerine mahkemece ilk kararda direnilmiş, direnme kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İş mahkemeleri kararlarına karşı temyiz süresi 30.01.1950 tarih ve 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun 02/03/2005 tarih ve 5308 sayılı Kanunla değişmeden önceki 8.maddesine göre belirlenmekte ise de, temyiz usul ve işlemlerinde 6100 sayılı HMK’nın Geçici 3.maddesi yollamasıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı HUMK’nın hükümleri uygulanmaktadır.
Her ne kadar uygulamada iş mahkemesinde karşı temyiz yolu ile temyiz hakkı tanınmamakta ise de gerek iş hukuku mevzuatında gerekse de HUMK’nun temyize ait hükümlerinde bunu engelleyen bir hüküm bulunmadığı açıktır. Bu nedenle 6217 sayılı Kanunun 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfiyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 433/1. maddesi gereğince temyiz dilekçesinin hüküm veren mahkeme aracılığı ile karşı tarafa tebliğ edilmesi ve karşı tarafa temyiz dilekçesine karşı cevap verme ve karşı temyiz isteminde bulunmak hakkının tanınması gereklidir.
Yukarıda yer alan açıklamalar doğrultusunda yapılan incelemede;
Davacı vekiline ait temyiz dilekçesinin davalı tarafa tebliğ edilmediği anlaşılmaktadır. Temyiz eden davacı vekili tarafından sunulan temyiz dilekçesinin, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nu “Geçici madde 3” atfiyla uygulanmakta olan HUMK’nun 433. maddesi gereğince davalı vekiline Tebligat Kanunu ve ilgili mevzuat dikkate alınarak tebliğ edilmeli ve yasal süre beklenildikten sonra Hukuk Genel Kurulu Başkanlığına gönderilmelidir.
Açıklanan nedenle eksiklik giderildikten sonra Yargıtay Hukuk Genel Kurulu Başkanlığı’na gönderilmek üzere dosyanın mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir.
S 0 N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 17.06.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.