Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/3580 Esas 2018/5144 Karar Sayılı İlamı

20. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/3580
Karar No: 2018/5144
Karar Tarihi: 02.07.2018

Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/3580 Esas 2018/5144 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalılar tarafından talep edilen duruşmanın ardından, Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen davada davacı, davacının maliki olduğu c blokunun ortak garajında davalının haksız işgal ettiğini, garajın bölünmesini ve duvar örülmesini talep etmiştir. Mahkeme, müdahalenin önlenmesine karar verirken, duvar örülme talebini reddetmiştir. Ancak, mahkeme ana taşınmazın tek parsel üzerinde kurulu olduğu için, Kat Mülkiyeti Kanunu'nun koşullarının araştırılmadığından, dava Kat Mülkiyeti Kanunu'nun ilgili maddeleri çerçevesinde çözümlenmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, mahkeme görevsizlik kararı vermemiş ve hüküm bozulmuştur. Ayrıca, mahkemenin davalıya, Kat Mülkiyeti Kanunu'nun 33. maddesi uyarınca uygun süre vermek zorunda olduğu belirtilmiştir.
Kat Mülkiyeti Kanunu maddeleri:
1. Anataşınmazın kanuni kısımlarına bağımsız bir bölüm halinde mülkiyet hakkı konulması için 2/7/1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu kıyasıya uygulanır.
2. Yönetim planı, ana gayrimenkulde belli bir yer kaplayan bir veya daha fazla bağımsız bölüm veya iş yerinin kullanımı için gerekli tesisleri ve bunların masraflarının hangi oranlarda nasıl karşılanacağını dü

20. Hukuk Dairesi 2017/3580 E. , 2018/5144 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava dilekçesinde, davacının dava konusu ... ilçesi, ... Mah. 921 ada ... parsel sayılı taşınmaz üzerinde bulunan C blokta daire maliki olduğunu, bu taşınmazda her daireye bir garaj düştüğünü, ancak garaj sayısının az olması nedeniyle davacı ile davalıya ortak garaj düştüğünü, davalının müşterek garajın tamamını kullandığını, davacıya ait olan kısmın kullanımını terk etmediğini ayrıca garajın duvar ile örülmesine karşı çıktığını bu nedenle davalının davacıya ait olan hissesindeki tecavüzün önlenmesi ve davaya konu garajın pay oranına göre bölünerek duvar örülmesine karar verilmesi istenilmiştir.
Mahkemece davanın kısmen kubulüne, ... ili ... ilçesi ... mahallesi 982 ada ... nolu parselde kayıtlı c blok ... nolu bağımsız bölüme ait ve fen bilirkişisi raporunda A harfi ile gösterilen ... nolu garaja davalı tarafından vaki müdahalenin men"ine, davacı tarafın duvar örülmesine ilişkin talebin reddine, davalı ... yönelik davanın husumet yokluğundan reddine karar verilmiş, hüküm davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Dava müdahalenin önlenmesi istemine ilişkindir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerin incelemesinde davada 982 ada ... parsel sayılı üzerinde kat irtifakı kurulu bulunan anataşınmazda davalılar tarafından davacının maliki olduğu bağımsız bölümün eklentisi olan garaja yönelik müdahalenin meninin istendiği anlaşılmaktadır. Mahkemece kat irtifaklı ana taşınmazda Kat Mülkiyeti Kanununun .... maddesi şartlarının somut olayda var olup olmadığı araştırılmamıştır. Dava konusu taşınmazın tek parsel üzerinde kurulmuş bulunması ve üzerinde kat mülkiyeti tesis edilmiş olması, tek parsel üzerinde kurulmuş olmakla birlikte, henüz kat mülkiyeti tesis edilmemiş bulunan ve ancak; kat irtifakı tesis edilmiş bulunan anataşınmazlarda inşaatın fiilen tamamlanmış olması ve en az .../..."ünün fiilen kullanılmaya başlanmış olması durumunda uyuşmazlıkta 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu hükümleri çerçevesinde çözümlenmesi gerekecektir. Mahkemece anataşınmazda Kat Mülkiyeti Kanunun .... maddesinin şartlarının sağlanmış olduğunun anlaşılması durumunda Kat Mülkiyeti Kanununun Ek-.... maddesi hükmüne göre bu yasadan doğan her türlü anlaşmazlığın değerine bakılmaksızın sulh hukuk mahkemesinde çözümlenmesi gerektiği düzenlendiğinden Kanunun bu buyurucu hükmü gözönünde bulundurularak Kat Mülkiyeti Kanununun .... maddesindeki şartların varlığı halinde davaya sulh hukuk mahkemesinde bakılmak üzere görevsizlik kararı verilmesi gerekirken asliye hukuk mahkemesince işin esası hakkında hüküm kurulması bu nedenlerle doğru görülmemiştir.
Ayrıca kabule göre de mahkemece, yapılmasına hükmedilen işlemlerin yerine getirilmesi için davalı tarafa Kat Mülkiyeti Kanununun 33. maddesi hükmü uyarınca uygun süre verilmemesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalıların temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 02/07/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.