Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/1-d, 62, 52/2, 4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Katılana ait raporlardan 03/09/2014 tarihli devlet hastanesinden alınanda, basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaralandığı, yüzde sabit iz olup olmadığı konusunda ise 6 ay sonra kontrolünün uygun olduğunun bildirilmesi karşısında, 04/02/2015 tarihli olan ve yine aynı devlet hastanesinden alınan raporda yüzde sabit iz değerlendirilmesi yapılmışsa da katılanın tedavi evrakları ile birlikte en yakın Adli Tıp Kurumu"na sevkinin sağlanarak yaralanmasının derecesi konusunda kati raporunun aldırılıp sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre de;
2-Taksirle yaralama fiilinin yüzde sabit ize sebep olması nedeniyle artırım yapılırken kanun maddesinin 89/2-d olarak gösterilmesi gerekirken 89/1-d olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 17.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.