Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/36004 Esas 2016/2216 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, akti tazminat ile fazla mesai ücreti ve ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde, müvekkilinin, davalı şirketin Kazakistan"ın Tengiz bölgesindeki işyerinde çalışırken yabancı uyruklu işçilerin linç amaçlı saldırısı sonucu haklarının ihlal edildiğini beyanla davalarının kabulü ile akdi tazminat, maaş, kıdem tazminatı ve fazla mesai ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde, olayda kusurlarının bulunmadığını ve diğer iddiaların doğru olmadığını beyanla davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının can güvenliğini tehlikeye sokan saldırıya maruz kalmaları nedeni ile akdi sonlandırdığı, bu olayın davacıya akdi haklı nedenle fesih etme imkanı verdiği, davacı tanıklarının iddiayı doğrulayan ve yemin altında verdikleri beyanları nedeniyle fazla mesai yapıldığı iddiasının ispatlandığı gerekçesiyle bir kısım taleplerin kabulüne karar verilmiş, iş sözleşmesinin belirli süreli olmadığı gerekçesiyle akti tazminat isteği reddedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı yasal süresi içinde davacı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Mahkemece yapılan yargılama sonunda tefhim edilen kısa kararda diğer alacaklar gösterildiği halde akti tazminat bakımından olumlu olumsuz bir karar verilmemiş, gerekçeli kararda ise akti tazminat isteğinin reddine karar verildiği açıklanmıştır. Bu şekilde kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki yaratılmıştır.
Kısa kararla gerekçeli karar arasında çelişki 10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına göre aykırıdır.

Karar tarihinde yürürlükte olan 6100 sayılı HMK. 298/2. maddesinde kısa karar ile gerekçeli kararın çelişkili olamayacağı yukarıda belirtilen YİBK.na uygun bir biçimde yeniden düzenlenmiştir.
6100 sayılı HMK.nun 298/2. maddesine göre “ Gerekçeli karar, tefhim edilen hüküm sonucuna aykırı olamaz.”
Yukarıda belirtildiği üzere duruşmada tefhim edilen hüküm sonucu ile gerekçeli kararın hüküm sonucunun çelişkili olduğu açıkça ortadadır.
Bu nedenlerle 10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına ( 6100 sayılı yasanın HMK.nun 298/2. maddesine) aykırı olduğu anlaşılan hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.