Cinsel taciz - kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/7927 Esas 2018/7731 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/7927
Karar No: 2018/7731
Karar Tarihi: 25.12.2018

Cinsel taciz - kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/7927 Esas 2018/7731 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi (Ankara 37. Asliye Ceza Mahkemesi) tarafından verilen bir kararda, bir çocuğa cinsel taciz suçu nedeniyle ceza verilmiştir. Ancak, kararın temyiz edilmesi sonrasında, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bir kısmını iptal eden kararı dikkate alınmıştır. Bu kararın infaz aşamasında da nazara alınması gerektiği vurgulanmıştır. Kararın diğer temyiz itirazları ise reddedilmiştir. Ancak, kanuna aykırı olarak sanığın yargılama giderlerinin büyük bir kısmı devlet hazinesine yüklenmemiş, sanıktan tahsil edilmiştir. Bu hususun düzeltilerek kararın onanması gerektiği belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53., 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 324/4. ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddeleridir.

14. Ceza Dairesi 2015/7927 E. , 2018/7731 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
(Ankara 37. Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇA SÜRÜKMENEN ÇOCUK : ...
SUÇ : Cinsel taciz, kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 324/4. maddesinde yer alan, ""Devlete ait yargılama giderlerinin 21.7.1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106"ncı maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir."" düzenlemesi gereğince sanığın payına düşüp söz konusu miktarın altında kalan 9,45 TL"lık yargılama giderinin devlet hazinesine yüklenmesine karar verilmesi yerine sanıktan tahsiline hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık Nuri müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, yargılama gideriyle ilgili fıkranın karardan çıkartılarak yerine "5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesinde yer alan, Devlete ait yargılama giderlerinin 21.7.1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106"ncı maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir düzenlemesi gereğince sanık Nuri"nin payına düşen 9,45 TL"lık yargılama giderinin Devlet hazinesine yüklenmesine" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi