Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/29552 Esas 2016/2213 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 30/10/2010-12/12/2012 tarihleri arasında davalı işyerinde ihracat uzmanı olarak çalıştığını, fazla mesaisinin ödenmemesi nedeniyle davalıya çekilen ihtarname ile iş sözleşmesini İş Kanununun 24/II-e maddesi gereğince haklı nedenle feshettiğini ve işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile fazla mesai alacağını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının istifa ederek kendisinin işten ayrıldığını, 11/12/2012 tarihinde üst düzey yöneticiler tarafından operasyon bölümü toplantısının yapıldığını, daha verimli çalışma için şirket içerisinde bir kısım bölüm içi değişikliklerin yapılacağının çalışanlarla paylaşıldığını, davacının sözlü olarak istifa edeceğini söylediğini, davacının istifa etmesi nedeniyle kıdem tazminatına hak kazanamayacağını ve davacının fazla mesailerinin ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının işçilik alacaklarının ödenmemesi nedeniyle iş akdini haklı olarak feshettiği gerekçesiyle kıdem tazminatı talebi kabul edilmiş olup, kartla giriş çıkış kayıtları ve davacının dava dilekçesinde kartla giriş-çıkış yaptığını belirtmiş olması nazara alınarak yazılı kayıtlara dayandığı gerekçesiyle hakkaniyet indirimi yapılmaksızın fazla mesai ücreti talebinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı ve davalı temyiz etmiştir.


E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece davacının fazla çalışma ücreti talebi dosyaya sunulan bir sayfalık giriş-çıkış kaydına dayanılarak yapılmışsa da, davacının çalıştığı tüm süreye ait giriş-çıkış kaydının olmadığı görülmüştür. Ayrıca bu kayıtlar denetime elverişli değildir. Bu nedenle Mahkemece yapılması gereken; 14/01/2014 tarihli ilk Bilirkişi Raporu bir değerlendirmeye tabi tutularak ve makul bir takdiri indirim yapılarak fazla mesai ücretini hüküm altına almaktır.
3-Hükmedilen miktarların “net” mi yoksa “brüt” mü olduğunun hüküm fıkrasında belirtilmemesinin hükmün infazında tereddüt yaratacağının düşünülmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 27/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.