MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yaralama, Tehdit, Yağma

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

I-Sanık hakkında yaralama suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;

Hükmolunan adli para cezalarının miktarı itibariyle, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesinin yollamasıyla 1412 sayılı Yasanın 305/1. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup temyiz olanağı bulunmadığından, sanık savunmanının temyiz isteminin aynı Yasanın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,

II-Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanık savunmanının ve katılan vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,

III-Sanık hakkında yağma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde ise;

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

Yasa koyucu cezalandırma yetkisini kullanırken hangi eylemleri suç sayacağını, bunu hangi durum ve ölçüdeki ceza yaptırımı ile karşılayacağını belirleme yetkisine sahip olmakla birlikte, bu yetkiyi suç ve ceza arasındaki adil dengenin korunmasını öngören cezanın, cezalandırmada güdülen amacı gerçekleştirmeye elverişli olması, insanlık haysiyetine aykırı ve zalimane olmaması gibi hususları da dikkate almak zorundadır.

O halde suçun toplum yaşantısında yarattığı sonuç, failin, suçtan zarar görenin maddi ve manevi zarar azlığı ve çokluğu da bu konuda etkindir. TCK"nın 148 ve 149. maddelerinde düzenlenen yağma suçlarında aynı yasanın 150/2. maddesinin uygulanabilirliği bu bağlamda değerlendirilmelidir.

Somut olayda; olay günü babasının isteği üzerine buluşma noktasına 70.-TL"yi getirip, 50.-TL"sini babasına verip, kendinde kalan 20.-TL parayı elinde tutarak yürüyen mağduru gören sanığın, bıçak göstererek direncini kırdıktan sonra parayı mağdurdan alıp kaçtığı, sanığın bu eylemi, mağdur ..... ve mağdurun babası yakınan ..... “20.-TL için şikayetçi olmaya değmez diye düşünerek olaydan hemen sonra polise gitmedikleri” şeklindeki beyanları gözönünde bulundurularak, olayın mağdur ve ailesi üzerindeki yansıması ile birlikte değerlendirildiğinde, TCK"nın 150/2. maddesinin uygulama koşulları oluştuğu gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanı ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05.05.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.