Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/11230 Esas 2018/1672 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/11230
Karar No: 2018/1672
Karar Tarihi: 19.02.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/11230 Esas 2018/1672 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurduğu suçundan mahkum olduğunu ancak tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymadığı için yeniden mahkum edildiğini belirtmiştir. Delillerin uygun şekilde kullanıldığı ve sanığın suçu işlediğinin tespit edildiği belirtilse de, sanık ile aynı araçta bulunan başka bir kişinin suç konusu maddeleri attığına dair beyanı göz önünde bulundurulmadığı için sanığın temyiz itirazları yerinde kabul edilmiştir. Bu nedenle, hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri: TCK’nın 192/3. maddesi - etkin pişmanlık hükmü.

10. Ceza Dairesi 2013/11230 E. , 2018/1672 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipinin doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın aleyhinde yeterli ve kesin delil bulunmadığı aşamada, sanık ile aynı araç içinde bulunan ..."ın araçtan inerken yere atmış olduğu suç konusu uyuşturucu maddenin kendisine ait olduğunu söyleyerek, soruşturma aşamasındaki beyanı ile suçunun ortaya çıkmasına hizmet ve yardım eden sanık hakkında TCK’nın 192/3. maddesindeki etkin pişmanlık hükmünün uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 19/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.