MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 3. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 20/04/2016 tarih ve 2015/794-2016/330 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının davacı şirkette 1998 - 2011 tarihleri arasında puantör olarak çalıştığını, daha sonra istifa ederek aynı sektörde faaliyet gösteren ... Lojistik Şirketinde çalışmaya başladığını, davalının davacı şirketin müşteri portföyünden ve ticari sırlarından faydalandığını, davalının bu şekilde aralarında imzalanan rekabet yasağı ve ticari sır saklama taahhüdüne aykırı davrandığını ileri sürerek söz konusu taahhüde göre kararlaştırılan cezai şartın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davalının iş akdini haklı nedenle fesih ettiğini, davalının davacı şirketin ticari sırlarına vakıf olmasının mümkün olmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalının 01/07/1998 ile 14/09/2011 tarihleri arasında davacı şirkette uzman puantör olarak çalıştığı, davalının şirketin tüm sırlarına vakıf olacağının ileri sürülmesinin ticari hayatın olağan akışına uygun olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 28/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.