MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti ve ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının 04/12/2006- 05/01/2012 tarihleri arası davalı şirkete ait işyerinde güvenlik görevlisi olarak çalıştığını, bir kısım işçilik alacaklarının ödenmemesi sebebiyle iş akdinin davacı tarafından haklı sebeple feshedildiğini iddia ederek; kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti ve ödenmeyen ücret alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; davacının 18/12/2006- 02/01/2012 tarihleri arasında davalı şirkette güvenlik görevlisi olarak çalıştığını, doğruluk ve bağlılığa uymayan bazı davranışlarının tespit edilmesi üzerine kötü niyetli olarak derhal işten ayrılıp, iş akdini feshettiğine dair ihtarnameyi gönderdiğini, bazı dönemlerde fazla mesai yapması halinde karşılığının ödendiğini, herhangi bir hak ve alacağının bulunmadığını, alacak taleplerinin zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti ve ücret alacağı taleplerinin kabulüne, fazla mesai ve genel tatil ücreti taleplerinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir


2-Somut uyuşmazlıkta; hükme dayanak bilirkişi raporunda, davacının yıllık ücretli izinlerinin kullandırılmadığı belirtilerek hesaplama yapılmış ise de; öncelikle davacının dava dilekçesinde ki, izinlerinin tam kullandırılmadığı iddiası karşısında, hangi yıl ne kadar izin kullandırıldığı ya da kullandırılmadığı açıklatılarak iddia netleştirilmelidir.
Davacı asilden bu konuda beyanı alındıktan sonra, 01/07/2011-25/07/2011 tarihleri arasında izin kullanmaya ilişkin yıllık izin talep dilekçesi ve izin pusulası başlıklı belge davacıya gösterilerek, bu tarihler arasında ki izin kullanma durumu netleştirilerek sonuca gidilmesi gerekirken, dava dilekçesinde ki açıklamanın ve söz konusu izin belgesinin dikkate alınmaması hatalıdır.
3-Giydirilmiş ücret hesabında dikkate alınan yol ücretinin sadece davalı tanık beyanına göre ispatlanması karşısında, bu tanığın bildirdiği net 110,00 TL yerine brüt 195,00 TL nin esas alınması isabetsizdir.
4-”2” numaralı bozma doğrultusunda yapılacak araştırma neticesinde, davacının kullandığı belirlenen yıllık ücretli izin günlerinin, fazla mesai ve genel tatil ücretleri hesabında mahsubu gerektiği de gözden kaçırılmamalıdır.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.