MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 14/05/2015 tarih ve 2014/395-2015/529 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkete müşteri temin ederek fatura bedelinden tüm masraflar düşüldükten sonra net kazancın % 10"unu prim olarak alacağına dair anlaştıklarını, ..."da düzenlenen acenta ilişkisinin taraflar arasında var olduğunu, müvekkilinin davalı şirkete 01/10/2007-31/03/2010 tarihleri arasında acente hizmeti verdiğini ancak hak ettiği primi alamadığını ileri sürerek şimdilik 10.000,00 TL alacağın ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının iddia ettiği tüm firmaların kendisince temin edilmediğini, temin etmiş olduğu firmalardan doğan prim alacağının ise ödendiğini, kabul anlamına gelmemek kaydıyla zamanaşımı süresinin dolduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamı uyarınca taraflar arasında yazılı olmayan bir aracılık ilişkisinin mevcut olduğu, davacının bu ilişkiye dayalı olarak davalı şirkete bir kısım müşterileri getirdiği, ancak yaptığı hizmetin karşılığının davalı tarafından ödenmediği, davalının ödeme yaptığına ilişkin savunmasını yazılı ve geçerli delillerle kanıtlayamadığı, buna göre davacının yaptığı aracılık hizmetleri karşılığı olan prim alacağının davalının ticari defter ve kayıtları ile ticari teamüle uygun olarak 7.790,20 TL olarak tespit edildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 7.790,20 TL prim alacağının dava tarihi olan 29/07/2013 tarihinden itibaren işleyecek ticari temerrüt faizi oranı olan avans faizi oranlarıyla birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 398,65 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 28/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.