İcrai davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/1529 Esas 2016/2966 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : İcrai davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma suçundan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hükümde sanığın yeniden suç işlemeyeceği yönünde olumlu kanaat edinilmediğinin belirtilmesi karşısında tebliğnamedeki 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi nedeniyle bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
.... İlköğretim Okulu müdürü olarak görev yapan sanığın, okulun öğretmeni olan müştekinin telefonla hakkında muayene isteği belgesinin düzenlenmesini talep etmesi üzerine ilgili belgeyi düzenlemesi, ayrıca bu belgeyi müştekiye gönderme zorunluluğu bulunmaması karşısında, sanığın görevi gereklerine aykırı bir davranışının bulunmadığı gibi, müştekinin herhangi bir mağduriyetine neden olmadığı, diğer objektif cezalandırma şartlarının da gerçekleşmediği anlaşılmakla beraati yerine dosya kapsamına ve oluşa uygun düşmeyen gerekçelerle yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
İddianamede TCK"nın 257/1. maddesinin uygulanması talep edildiği halde, ek savunma hakkı verilmeden anılan Yasanın 257/2. maddesinin tatbik edilmesi suretiyle CMK"nın 226. maddesine aykırı davranılması,
Hükümden önce yürürlüğe giren 6086 sayılı Yasa ile TCK"nın 257/2. maddesindeki cezanın alt sınırı 3 ay hapis olarak belirlenmesine ve sanık hakkında cezanın teşdiden belirlendiğine ilişkin herhangi bir ibareye yer verilmemesine rağmen temel cezanın 6 ay hapis cezası olarak tayini,
Yüklenen suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle işleyen ve adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilen sanık hakkında,53/5. maddesi gereğince hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 22/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.