Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/3126 Esas 2018/3306 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3126
Karar No: 2018/3306
Karar Tarihi: 10.04.2018

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/3126 Esas 2018/3306 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık vergi usul kanununa muhalefet suçundan yargılanmıştır. Ancak vergi dairesi başkanlığı mütalaası ve dayanağı olan raporun sahte belge düzenleme suçuna ilişkin olduğu ve sahte fatura kullanma suçuna ilişkin herhangi bir mütalaanın bulunmadığı tespit edilmiştir. Bu sebeple sanık hakkında beraat kararı verilmiştir. Defter ve belge ibraz etmeme suçuyla ilgili verilen beraat kararı ise savcılığın temyiz itirazı neticesinde bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, 213 sayılı yasa'nın 367. maddesi ile 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi belirtilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2016/3126 E. , 2018/3306 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Beraat

213 sayılı Yasanın 367. maddesi uyarınca dava şartı olan vergi dairesi başkanlığı mütalaası ve dayanağı olan 13.09.2010 tarihli ... sayılı vergi suçu (kaçakçılık) raporunun sahte belge düzenleme suçuna ilişkin olduğu, iddianameye konu edilen “sahte fatura kullanma” suçundan usulüne uygun olarak verilmiş dava şartı olan mütalaa bulunmadığı, sahte fatura düzenlemek ve kullanmak eylemlerinin birbirinden bağımsız ve ayrı suçları oluşturduğu, sahte fatura düzenleme suçundan sanık hakkında açılmış bir dava da bulunmadığından, 2006-2007-2008-2009-2010 yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan Cumhuriyet Başsavcılığına suç duyurusunda bulunularak dava açılması halinde her iki dosyanın birleştirilmesi sağlandıktan sonra mahallinde bu suçlarla ilgili hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
Sanık hakkında defter ve belge ibraz etmeme suçundan verilen beraat kararına yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde ;
Ticari defter ve belgelerini ibraz etmesi için 08.06.2010 tarihli yazının tebliği amacıyla sanığın işyerine 15.06.2010 tarihinde gidilmiş olduğu, adres boş ve kapalı olduğundan tebligatın yapılamadığına dair 15.06.2010 tarihli adres tespit tutanağı düzenlediği ve aynı yazının sanığın ikametgah adresinde 28.06.2010 tarihinde tebliğ edildiği, 15 günlük yasal süresi içinde defterlerin ibraz edilmediği sonradan çalındığına dair savunmasına da itibar edilmeyeceği gözetilmeksizin mahkumiyeti yerine sanığın işyeri adresinde inceleme yapılması gerektiği gerekçesiyle beraat kararı verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.