Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/796 Esas 2018/1028 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı karar verilmesine yer olmadığına dair verilen hükmün, süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalı sürücü ... yönetimindeki ... plakalı aracın 23.04.2013 tarihinde yapmış olduğu kaza nedeni ile yol kenarında bulunan 3 adet korkuluk rayı, 6 adet korkuluk dikmesi ve 6 adet basit mesafeli korkuluk elemanının zarar gördüğünü, hasar tespitine göre belirlenen 961,64 TL"nin kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.Davalı ..., duruşmaya gelmemiş ve davaya cevap vermemiştir.Davalı ...Ş vekili, davanın reddini savunmuştur.Mahkemece, HUMK.’nun 193/son maddesi uyarınca karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş; hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir.07.10.2004 tarih, 25606 Sayılı Resmi Gazetede yayınlanan ve 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5236 sayılı Kanun ile 1086 sayılı HUMK’na eklenen ek madde 4 ile aynı Yasa’nın 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080.00 TL’na çıkarılmıştır.Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, 15.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.