MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, maddi tazminat, manevi tazminat ile fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, bayram tatil ücreti, hafta tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş, davacı avukatı tarafından duruşma talep edilmiş ise de; HUMK.nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle, davacının Eylül 2010 tarihinde davalı işyerinde bar girl olarak işe başladığını, ....nin daha sonra isim değişikliği yaparak .... olduğunu, davacının işten çıkış tarihinin Haziran 2012 tarihi olduğunu, son aldığı brüt maaşın 2.319.00 TL olduğunu, davalı şirkette prim sistemiyle çalışıldığını, davacının 3 ay ara ile çift maaş alarak yılda toplam 16 maaş aldığını, maaşların banka yoluyla ödendiğini, davacının çalışma saatlerinin 18-00 – 02:00 saatleri arasında olduğunu, davacının yaklaşık her gün fazla mesaiye kaldığını, hiçbir zaman tam saatinde çıkamadığını, davacının amiri ... . uyguladığı baskı ve stres ile istifa etmeye zorlandığını, operasyon esnasında . . fiziksel temas kurarak davacının kolunu sıkmak suretiyle ve argo kelimeler konuşarak psikolojik baskı uyguladığını, davacının bu durumdan rahatsız olduğunu ve psikolojik baskıya daha fazla dayanamayan davacının istifa ettiğini, istifanın haklı sebebe dayandığını, çalışma süresi içinde davacıya ara dinlenme hakkı tanınmadığını iddia ederek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti ile maddi ve manevi tazminat alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; davacının 15.11.2010 tarihinde dava dışı ... de işe başladığını, şirket çalışanlarının 2011 yılı sonu itibariyle iş sözleşmeleri sonlandırılmadan hak ve alacakları ile birlikte davalı şirkete devrolunduğunu, 2012 başı itbariyle davalı şirkete giriş işlemlerinin yapıldığını, davacının 30.05.2012 tarihinde davalı şirketin insan kaynakları müdürlüğüne hitaben kendi el yazısı ile yazdığı bir dilekçeyle istifa ettiğini ve aynı tarih itibariyle çıkış işlemlerinin yapılmasını talep ettiğini, davacı muhtemelen başka bir iş bulup o işte çalışmak için istifa ederek ayrıldığından davacının kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin haksız olduğunu, maaş bordrolarında gösterilen ücret ve diğer ödemelerin davacının banka hesabına birebir yatırıldığını, davacının senelik izin ücreti, bayram tatili ve hafta sonu tatili ücretlerinin de maaş bordrolarında tahakkuk ettirilip davacının banka hesabına ödendiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; istifaya değer verilerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddine, fazla mesai ücreti, genel tatil ücreti ve izin ücreti taleplerinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir
2-Taraflar arasında uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta; davacının yıllık izin ücreti açısından hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davalı işverence izin ücretlerinin kullandırıldığı ya da karşılığı ücretlerin ödendiğine dair yazılı delil sunulmadığı gerekçesi ile 14 günlük izin ücreti alacağı hesaplanarak hüküm altına alınmıştır. Dosyada yer alan davacı imzalı ibraname başlıklı belgenin ise izin ücreti açısından miktar taşıdığı görülmektedir.
Bu ibraname başlıklı belge yıllık izin ücreti açısından davacı asile sorulup makbuz niteliğinde olup, olmadığı değerlendirilmeden yıllık izin ücreti hakkında hüküm kurulması hatalıdır.
3-Davacı işçinin fazla çalışma ve genel tatil ücreti isteklerinin kabulüne karar verilmiştir. Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda taktiri indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır (Yargıtay 9.HD. 11.2.2010 gün 2008/17722 E, 2010/3192 K; Yargıtay, 9.HD. 18.7.2008 gün 2007/25857 E, 2008/20636 K.). Tanık beyanları ile ispatlanan fazla mesai ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarından makul oranda bir takdiri indirim yapılmaması isabetsizdir.
4-Hükmedilen miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun, hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüte yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F)Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


SA