Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/8282 Esas 2017/1965 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8282
Karar No: 2017/1965
Karar Tarihi: 27.03.2017

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/8282 Esas 2017/1965 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın daha önce işlediği suçtan dolayı denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında uyuşturucu madde bulundurduğu anlaşılmıştır. Bu durumda, TCK’nın 191. maddesinin 5. fıkrasında belirtildiği gibi ikinci suçtan açılan davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, davanın düşmesi gerekmektedir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK’nın 191. maddesi, 6545 sayılı Kanun’un 68. maddesi, CMK’nın 223. maddesi.

20. Ceza Dairesi 2015/8282 E. , 2017/1965 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Hükmün sanığa 14.07.2014 tarihinde tebliğ edildiği 5271 sayılı CMK"nın 331/4. maddesi hükmü gereğince adli tatil süresinde süre işlemeyeceğinden, sanığın 23.07.2014 tarihli temyizinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı Manisa 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 17.05.2012 tarih, 2011/496 esas 2012/636 sayılı kararı ile hükmolunan denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlediği anlaşıldığından 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine”
Karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 27.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.