Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2015/20294 Esas 2015/36150 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/20294
Karar No: 2015/36150
Karar Tarihi: 16.12.2015

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2015/20294 Esas 2015/36150 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İslahiye 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 01/10/2013 tarihli ve 2013/160 (E) ve 2013/20 (K) numaralı kararı temyiz edilmiştir. Sanık Ömer'in mağdur Şaban'a yönelik yaralama suçundan verilen hüküm karar kesin olduğu için temyiz itirazı reddedilmiştir. Sanık Şaban'ın mağdur Ömer'e yönelik yaralama suçundan verilen hükümde bozma kararı verilmiştir. Bu kararın sebepleri:
- Tanık Yusuf'un olayın başlangıcını görmemesi ve kimin ilk haksız hareketi yaptığının tespit edilememesi nedeniyle sanığın haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının kararda tartışılmaması.
- Sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği için Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı iptal kararının dikkate alınması gerekliliği.
- Sanığın hangi giderlerden sorumlu tutulacağına ilişkin açıklamanın yapılmamış olması.
Kararda bahsedilen kanun maddeleri:
- 14.4.2011 gün ve 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi
- 5320 sayılı CMK'nin yürürlüğüne ve uygulanmasına ilişkin kanuna eklenen geçici

3. Ceza Dairesi 2015/20294 E. , 2015/36150 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 3 - 2013/405113
MAHKEMESİ : İslahiye 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 01/10/2013
NUMARASI : 2013/160 (E) ve 2013/20 (K)

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık Ömer"in mağdur Şaban"a karşı yaralama suçundan verilen hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Tayin olunan cezaların karar tarihindeki tür ve miktarına göre; 14.4.2011 gün ve 6217 sayılı Kanunun 26 maddesi ile değiştirilen 5320 sayılı CMK’nin yürürlüğüne ve uygulanmasına ilişkin kanuna eklenen geçici 2. maddesindeki temyiz sınırı ve hükmolunan adli para cezasının miktarı göz önüne alındığında hüküm kesin nitelikte olduğundan sanığın temyiz itirazlarının 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2) Sanık Şaban"ın mağdur Ömer"e karşı yaralama suçundan verilen hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Sanıkla mağdur arasında çıkan tartışmada, karşılıklı yaralanma olayının gerçekleştiği olayda tanık Yusuf"un olayın başlagıcını görmemesi ve aksi ispat edilemeyen savunmaya göre ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespit edilememesi karşısında sanığın lehe yasa uygulanması talebi de olduğu halde sanığa haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının kararda tartışmasız bırakılması,
b) Sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına karar verilirken 5237 sayılı TCK"nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı iptal
kararı ile oluşan yeni hukuki durum 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde belirtilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
c) Sanığın sarfına neden olduğu yargılama giderinden sorumlu tutulması gerektiği gözetilerek denetime elverişli şekilde ne kadarının sanıktan tahsil edileceği açıkça yazılmadan tüm masrafların "sanıklardan tahsiline" karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesiyle yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 16.12.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.