Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/6671 Esas 2019/19695 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6671
Karar No: 2019/19695
Karar Tarihi: 18.12.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/6671 Esas 2019/19695 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkum edildiğini belirtiyor. Ancak, mala zarar verme suçu için hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmü temyiz edilemez. Hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarına ilişkin temyiz itirazları incelendi ve sanığın adli sicil kaydında yer alan nitelikli hırsızlık suçu nedeniyle mükerrir olduğu tespit edildi. Ayrıca, iş yeri dokunulmazlığını bozma suçu için sanığa ek savunma hakkı verilmediği gözetilmediğinden hükümler bozuldu. Kanun maddeleri olarak ise, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı CMK'nın Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ve 116/4. maddesi ifade ediliyor.

2. Ceza Dairesi 2019/6671 E. , 2019/19695 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin sanık aleyhine olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
I- Mala zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE,
II- Hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- İddianame ile sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan 5237 sayılı TCK"nın 116/1-2. maddesinin uygulanması talebiyle kamu davası açılması karşısında, eylemin gece vakti işlendiğinden bahisle, sanık hakkında aynı Kanun"un 116/4. maddesinin uygulanabilmesi için, ek savunma hakkı verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 226. maddesine aykırı davranılması,
2- Sanığın adli sicil kaydında yer alan Küçükçekmece 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/05/2009 tarih ve 2009/559 Esas, 2009/621 Karar sayılı, nitelikli hırsızlık suçundan 2 yıl hapis cezasını içeren, 05/06/2009 tarihinde kesinleşen ve infaz tarihi 06/10/2016 olan kararının tekerrüre esas olduğu ve bu ilamda da sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle sanığın ikinci kez mükerrir olduğu nazara alınarak, sanık hakkında hükmolunan hapis cezalarının 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca, 2. kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 18/12/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.