Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğeri aleyhine 25/06/2008 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; husumet nedeniyle davanın reddine dair verilen 17/07/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, husumet yönünden davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalılar tarafından hazırlanan ve yönetilen ... ve ... isimli internet sitelerinde kendisine yönelik hakaret ve iftira içerikli yayınlar yapıldığını belirterek uğradığı manevi zararın giderilmesini istemiştir.
Davalılar, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, davalıların davaya konu edilen yazıların bulunduğu sitenin içerik sağlayıcısı olmadıkları anlaşıldığı gerekçesi ile her iki davalı bakımından husumet yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
Türk Medeni Kanunu’nun 24. maddesinde, kişilik haklarına yapılan saldırının unsurları belirtilmiş ve hukuka aykırılığı açıklanmıştır. Aynı Kanun’un 25. maddesinde ise, kişilik haklarına karşı yapılan saldırının dava yolu ile korunacağı açıklanmıştır. 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 49. maddesinde ve ( 6098 sayılı BK 58 m. ) ise saldırının yaptırımı düzenlenmiştir.
Dosya içeriğinden, davalıların internet sitesi yöneticisi ve hazırlayıcısı olarak haksız eylemin failleri olduğu iddiasına dayanıldığı anlaşılmaktadır. Davalıların içerik sağlayıcısı olup olmamaları sorumlu tutulmalarının tek şartı olmayıp; internet sitesinin sahibi, yöneticisi, hazırlayıcısı olarak haksız eylemin faili olup olmadıkları araştırılmalıdır. Şu halde işin esasına girilerek varılacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, husumet nedeniyle istemin reddine karar verilmiş olması doğru değildir. Bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 06/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.