Sanık ... hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan yapılan yargılama sonucunda atılı suçtan mahkumiyetine dair İstanbul 12. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 21.09.2017 gün ve 2017/133 Esas,2017/223 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesince verilen 11.09.2018 gün ve 2017/3527 Esas, 2018/1352 Karar sayılı ilamın sanık müdafisi ile katılan ..., Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 04.12.2019 gün ve 2019/7003 Esas, 2019/13024 Karar sayılı ilamı ile bozma yönündeki kararıyla ilgili olarak İstanbul 12. Ağır Ceza Mahkemesince direnilerek kurulan 10.03.2020 gün ve 2020/2 Esas, 2020/109 Karar sayılı hükmün sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilince temyiz edilmesinden sonra 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere Dairemize gönderilen dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Dairemizin 04.12.2019 gün ve 2019/7003 Esas, 2019/13024 sayılı bozma kararı usul ve kanuna uygun olup ilk derece mahkemesince anılan ilama yönelik kurulan 10.03.2020 gün ve 2020/2 Esas, 2020/109 Karar sayılı direnme ilamında belirtilen gerekçeler yerinde görülmediğinden Reddiyle, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin üçüncü bendine istinaden anılan direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.