Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8642 Esas 2019/5152 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 2-b, 62, 52/2, 4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın üzerine atılı taksirle yaralama suçunun TCK"nın 89. maddesinde hükme bağlandığı ve aynı maddenin 5. fıkrası gereğince 1. fıkrası kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu, bilinçli taksir hali bulunmayan müsnet olayda katılan ...’in hükümden sonra 13.05.2015 havale tarihli dilekçe ile sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiğini beyan ettiğinin ve aynı dilekçede sanığın şikayetten vazgeçmeyi kabul ettiğinin anlaşılması karşısında, şikayet koşulunun gerçekleşmemesi nedeniyle, sanık hakkında açılan davanın düşmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkındaki davanın şikayet yokluğu nedeniyle TCK"nın 73, 139 ve CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca isteme aykırı olarak DÜŞMESİNE, 16.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.