Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9197 Esas 2019/5146 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/9197
Karar No: 2019/5146
Karar Tarihi: 16.04.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/9197 Esas 2019/5146 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taksirle yaralama suçu işleyen sanık hakkında Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet kararı, katılanın temyizi üzerine Yargıtay 12. Ceza Dairesi tarafından incelendi. Hüküm, eksik araştırma yapıldığına dair itirazlar reddedilerek, katılanın temyiz itirazları kabul edildi. Sanık hakkında verilen hapis cezasının infazının denetim süresini iyi geçirmesi durumunda infaz edilmiş sayılacağına dair düzenleme yapılmaması, taksirli suçlarda hak yoksunlukları uygulamasına dair yanlış bir karar verilmesi ve katılan lehine hükmedilen maktu vekalet ücretinin düşük belirlenmesine dair hatalar belirlendi. Bu sebeplerden dolayı mahkemenin kararı bozuldu ve düzeltilerek, isteme uygun bir şekilde onaylandı. Verilen kararın dayandığı kanun maddeleri ise şöyle sıralandı: TCK’nın 89/1, 2-e, 62, 51, 51/3, 6, 7, 53/1, 2, 5237 sayılı TCK\"nın 51. maddesi, 53/1. maddesi, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi\"nin 13/5. maddesi, 5271 sayılı CMK\"nın 237/2. ve 260. maddeleri.
12. Ceza Dairesi         2017/9197 E.  ,  2019/5146 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : TCK’nın 89/1, 2-e, 62, 51, 51/3, 6, 7, 53/1, 2. maddeleri uyarınca mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    Suçtan doğrudan zarar gören mağdur ... hakkında katılma kararı verilmediği, 5271 sayılı CMK"nın 260. maddesi uyarınca katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gören sıfatıyla temyiz hakkının bulunduğu kabul edilerek, vekili aracılığı ile hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan mağdurun 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına, vekilinin de katılan vekili olarak kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin eksik araştırma ile karar verildiğine, erteleme hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    1-Hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 51. maddesinin 8. fıkrası uyarınca denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği takdirde cezanın infaz edilmiş sayılacağının kararda belirtilmemesi,
    2-5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden, taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
    3-Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 13/5. maddesi gereğince katılan lehine hükmedilen maktu vekalet ücretinin “1500,00TL” yerine “1800,00TL” olarak belirlenmesi,
    Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 7. bendinin sonuna “TCK’nın 51/8. maddesi gereğince, denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği takdirde cezanın infaz edilmiş sayılacağına” ibarelerinin eklenmesi, hüküm fıkrasından TCK"nın 53/1-2. maddeleri gereğince hükmedilen hak yoksunluğuna ilişkin 8. paragrafın çıkartılması ve katılan lehine hükmedilen maktu vekalet ücretinin “1800,00TL” yerine “1500,00TL” yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.









    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.