Hırsızlık - taksirle yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/8658 Esas 2019/19662 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8658
Karar No: 2019/19662
Karar Tarihi: 18.12.2019

Hırsızlık - taksirle yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/8658 Esas 2019/19662 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın hırsızlık ve taksirle yaralamadan suçlu bulunduğu ve mahkumluğuna karar verildiği belirtilmiştir. Ancak sanığa gönderilen gerekçeli kararın Tebligat Kanunu'na uygun olarak yapılmadığı, en yakın komşularına veya yöneticiye bildirim yapılmadığı ve bu durumun gerekçelerinin gösterilmediği anlaşıldığından, tebligatın usulsüz olduğu ve sanık müdafiinin de hükmü süresinde temyiz ettiği kabul edilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesiyle ilgili bir kararı da nazara alınarak, bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise Tebligat Kanunu'nun 21/1 ve 21/2 maddeleri ile TCK'nın 53. maddesidir.

2. Ceza Dairesi 2019/8658 E. , 2019/19662 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, taksirle yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 21/1 maddesinde "Kendisine tebligat yapılacak kimse veya yukarıdaki maddeler mucibince tebligat yapılabilecek kimselerden hiçbiri gösterilen adreste bulunmaz veya tebellüğden imtina ederse, tebliğ memuru tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti azasından birine veyahut zabıta amir veya memurlarına imza mukabilinde teslim eder ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırmakla beraber, adreste bulunmama halinde tebliğ olunacak şahsa keyfiyetin haber verilmesini de mümkün oldukça en yakın komşularından birine, varsa yönetici veya kapıcıya da bildirilir. İhbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarih, tebliğ tarihi sayılır." şeklindeki düzenleme karşısında; somut olayda sanığa gönderilen gerekçeli kararın anılan Kanun"un 21. maddesine göre tebliğine ilişkin tebligat parçasında “tebligat imkansızlığından Tebligat Kanun’un 21/2 maddesi uyarınca mahalle muhtarına tebliğ edilmiştir.”şeklinde belirtilmiş olmasına rağmen, en yakın komşularından birine, varsa yönetici veya kapıcıya herhangi bir bildirimin yapılmadığı, bu kişilere bildirim yapılmamasının gerekçelerinin gösterilmediği anlaşılmakla Tebligat Kanunu"nun işlem tarihinde yürürlükte bulunan 21. maddesine de uygun olmayan usulsüz tebligat nedeniyle sanık müdafiinin öğrenme üzerine hükmü süresinde temyiz ettiği kabul edilerek yapılan incelemede;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 18/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.