MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, görevi kötüye kullanmak, hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet

I-Sanık ... hakkında “hakkı olmayan yere tecavüz” suçundan verilen hükme yönelik sanık ...’ın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın katılana ait araziyi 01.01.2008 tarihli sözleşme ile 1 yıllığına kiraladığı, katılanın kira sözleşmesi bitiminde, yasal fesih dönemlerine ve fesih bildirim sürelerine uyarak sözleşmeyi fesih talebinin bulunmadığı, bu nedenle sözleşmenin geçerli olacağı gözetildiğinde, suç tarihinde sözleşme uyarınca araziyi kullanmaya devam eden sanığın eyleminin hakkı olmayan yere tecavüz suçunu oluşturmayıp uyuşmazlığın hukuki nitelikte olduğu gözetilmeden sanığın beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
II- Sanık ... hakkında “resmi belgede sahtecilik”, sanıklar ... ve ... hakkında “görevi kötüye kullanmak” suçundan verilen hükümlere yönelik sanıkların temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
1-Sanık ..."ın aşamalardaki savunmalarında suça konu kira sözleşmesini katılanın imzalandığını ve kira bedellerini aldığını, 2009 yılından 2012 tarihinde kadar bahse konu yeri kullandığını ve katılanın bilgisinin bulunduğu şeklindeki savunması ve sözleşmenin 01.01.2009-30.12.2015 tarihli olmasına karşın katılanın 08.02.2012 tarihine kadar şikayetçi olmadığının anlaşılması karşısında gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde ortaya çıkarılması için, dosyada 01.01.2009-30.12.2014 tarihli farklı kira sözleşmesi fotokopisi bulunduğu, bu sözleşmede “paramın tamamını aldım” ibaresinin yazılı olduğunun anlaşılması karşısında, her iki sözleşmenin sanık ve katılana gösterilerek iki farklı sözleşme düzenlenmesi hususunun açıklattırılması ve katılanın sözleşmeden kaynaklanan kira ödemelerini alıp almadığının araştırılması, kira ödemelerini almış olması halinde suçun oluşmayacağının kabulü gerekeceğinden, öncelikle bu hususun araştırılması ve sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
II- Kabule göre de;
A) Sanık ... hakkında,
a) Suça konu kira sözleşmesinin özel belge olması ve muhtar ve azası tarafından onaylanmasının belgeyi resmi belgeye dönüştürmeyeceği cihetle; sanık ...’ın özel belgede sahtecilik suçundan cezalandırılması yerine, suç niteliğinde yanılgıya düşülerek resmi belgede sahtecilik suçundan hüküm kurulması,
b) Sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 211. maddesinde öngörülen "bir hukuki ilişkiye dayanan alacağın ispatı veya gerçek bir durumun belgelenmesi amacıyla sahtecilik" suçunu oluşturup oluşturmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
c) 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
B) Sanıklar ... ve ... hakkında,
Suça konu kira sözleşmesinin katılanın bilgisi ve rızası dışında düzenlendiğini bildiklerine ve bu suretle sanıkların sahtecilik kastı ile hareket ettiklerine dair kesin veya yeterli delil bulunmadığı gözetilmeden, sanıkların görevi kötüye kullanma suçundan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 09.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.