Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/11799 Esas 2020/12569 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155, 62, 52. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılanın 03/11/2017 tarihli dilekçesinin, şikayetinden vazgeçmesinden vazgeçme mahiyetinde olduğu anlaşılmakla, sanığın temyiz istemiyle sınırlı olarak yapılan incelemede;
Katılanan, cep telefonunu muhafaza etmesi için isteği üzerine sanığın çantasına koymak suretiyle sanığa emanet ettiği ancak daha sonrasında cep telefonunu sanığın çantasında bulunmadığını anladığı, bu suretle sanığın güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin kabul edildiği olayda;
1-) Sanığın eyleminin, takibi şikayete bağlı olan ve hükümden sonra 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma kapsamında kalan güveni kötüye kullanma suçunu oluşturacağı anlaşılmakla; katılanın 25/04/2016 tarihli dilekçesiyle sanıktan şikayetçi olmadığına dair beyanı da dikkate alınarak, sanığa şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği hususu da sorulup, kabul etmesi halinde 5237 sayılı TCK"nın 73/4 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8 maddeleri gereğince kamu davasının düşmesine karar verilmesi, kabul etmemesi halinde 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaştırma işlemleri için gereği yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini zorunluluğu,
2-) Sanığın üzerine atılı güveni kötüye kullanma suçunun sübut bulduğu belirtildiği halde, uygulama maddesinin TCK’nın 155/1. maddesi olarak gösterilmesi gerekirken, TCK’nın 155. maddesi olarak gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 17/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.