Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/10058 Esas 2020/2594 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10058
Karar No: 2020/2594
Karar Tarihi: 13.02.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/10058 Esas 2020/2594 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen bir davada, sanık bir iş yerine hırsızlık ve dokunulmazlığı bozmak suçundan mahkum edilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'na göre, Türk Medeni Kanunu'nun 763. maddesi uyarınca suça konu eşyayı bir üçüncü kişiye satmak suretiyle zilyetliği devreden sanık, satıştan elde ettiği menfaati iade etmeden, üzerinde tasarruf yetkisi bulunmayan eşyayı sattığı yeri göstermesi etkin pişmanlık olarak değerlendirilemez. Ayrıca, eşyanın satın alınan kişiden alınarak müştekiye iade edilmiş olması da TCK'nın 168. maddesi kapsamında sanık tarafından gerçekleştirilmiş bir iade veya tazmin olarak kabul edilemez. Bu nedenle, sanığın hükmü onanmıştır. Kanun maddeleri olarak, Türk Medeni Kanunu'nun 763. maddesi ve Türk Ceza Kanunu'nun 168. ve 53. maddeleri geçmektedir. Anayasa Mahkemesi tarafından bazı bölümleri iptal edilen TCK'nın 53. maddesi, hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanması gerektiği belirtilmektedir.

2. Ceza Dairesi 2019/10058 E. , 2020/2594 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 26.03.2013 gün ve 2012/6-1232 Esas -2013/106 Karar sayılı kararında da açıklandığı üzere; 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu"nun 763. maddesi uyarınca suça konu eşyayı bir üçüncü kişiye satmak suretiyle zilyetliği devreden sanığın, satıştan elde ettiği menfaati iade etmeden, üzerinde tasarruf yetkisi bulunmayan eşyayı sattığı yeri göstermesi, etkin pişmanlık olarak değerlendirilemeyeceği gibi, eşyanın satın alınan kişiden alınarak müştekiye iade edilmiş olması da TCK"nın 168. maddesi kapsamında sanık tarafından gerçekleştirilmiş bir iade veya tazmin olarak kabul edilemeyeceği gözetilmeden TCK"nın 168. maddesi uyarınca indirim yapılması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 13.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.