Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/38297 Esas 2016/1933 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/38297
Karar No: 2016/1933
Karar Tarihi: 27.01.2016

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/38297 Esas 2016/1933 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı konut kredisi kullanımı sırasında banka tarafından kendisinden dosya masrafı adı altında kesinti yapıldığını ileri sürerek, davalıdan 1.360,54 TL'nin tahsiline karar verilmesini istemiştir. Asliye Hukuk Mahkemesi, davanın kabulüne karar vermiş, ancak davalı tarafından temyiz edilmiştir. Temyiz dilekçesi, kanunen belirlenen sınırı aşmadığından reddedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 14/07/2004 tarihli ve 5219 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 472/2 maddesi, temyiz ile ilgili parasal sınırı belirlemektedir.
- 5236 sayılı yasanın 19. maddesi ise 01/01/2015 tarihinden itibaren belirlenen parasal sınırı arttırmıştır.
- 427. madde ise, davalı tarafından temyiz edilen bölümün, karar tarihi itibariyle belirlenen parasal sınırı aşması halinde temyiz hakkının bulunmayacağını belirtmektedir.

13. Hukuk Dairesi 2015/38297 E. , 2016/1933 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile ....vekili avukat ... aralarındaki alacak davası hakkında... Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 17/04/2015 gün ve 2014/615-2015/387 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, davalı bankadan konut kredisi kullandığını, kredinin kullanımı sırasında kendisinden dosya masrafı adı altında kesinti yapıldığını ileri sürerek 1.360,54 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne, 1.360,54 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14/07/2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK"nun 472/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19.maddesi uyarınca 01/01/2015 tarihinden itibaren 2.080 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23/02/2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080TL"yi geçmediğinden HUMK" nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 27/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.