Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/11801 Esas 2017/2114 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı tarafından, 16.01.2015 gününde verilen dilekçe ile mirasçılık belgesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 25.06.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR
Dava, mirasçılık belgesi verilmesi talebine ilişkindir.
Mahkeme, davanın kabulüne karar vermiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
En yakın yasal mirasçıların tamamı tarafından reddolunan miras, iflas hükümlerine göre tasfiye edilir. (TMK. m.612) Gerçekleşen bu hukuki duruma göre, ortada tereke malını teslim alabilecek bir mirasçı bulunmamakta ve “kendiliğinden iflas hükümlerine göre tasfiyeye tabi bir tereke” bulunmaktadır.
Somut olayda, en yakın mirasçıların tümü tarafından miras reddedilip red beyanını tespit eden mahkemece terekenin re’sen tasfiyesine karar verilmiş olduğundan alacaklının iflas masasına alacağını kaydetme hakkı bulunduğundan mirasçılık belgesi verilmesini istemesinde hukuki yararı bulunmamaktadır. Mahkemece hukuki yarar yokluğu nedeni ile talebin reddine karar verilmesi gerekirken mirasçılık belgesi verilmesi doğru görülmemiş ise de bu hususta temyiz bulunmadığından yanlışlığa işaret edilerek hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, 20.03.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.