Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2015/22947 Esas 2015/35962 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 3 - 2014/43859
MAHKEMESİ : Bozova Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 05/09/2013
NUMARASI : 2013/124 (E) ve 2013/197 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yokluğunda karar verilen mağdur sanık A.. Ö.."ın 27/06/2013 tarihli duruşmada bildirdiği adresten başka bir adrese yapılan tebligatın geçersiz olduğu, bu nedenle mağdur sanık A.. Ö.."ın temyiz talebinin süresinde olduğunun belirlenerek yapılan incelemede;
1)Mağdur sanık H.. Ö.."ın mağdur sanık Y.. Ö.."a yönelik kasten yaralama eyleminden verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların, 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesine göre itiraz yasa yoluna tabi olduğu ve itiraz merciince de incelendiği anlaşılmakla, temyizen incelenmeyen hükmün, mahalli mahkemesine gönderilmek üzere dosyanın Yargıtay C.Başsavcılığı"na TEVDİİNE,
2)Mağdur sanık A.. Ö.."ın mağdur E.. Ö.. ve mağdur sanık H.. Ö.."a yönelik; mağdur sanık H.. Ö.."ın mağdur sanık A.. Ö.."a yönelik; mağdur sanık Y.. Ö.."ın mağdur R.. Ö.."a yönelik kasten yaralama eylemlerinden kurulan hükümlerin incelenmesinde:
Diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a)Mağdur sanık H.. Ö.. yönünden:
TCK’nin 86/1,3-e, 87/1-c-son maddeleri uyarınca sanığın cezasının 5 yıldan az olamayacağı cihetle CMK’nin 196/2 maddesi uyarınca sanığın sorgusunun istinabe suretiyle yapılamayacağının gözetilmemesi,
b)Tüm sanıklar yönünden:
b-1)İddia, savunma, tanık beyanları, adli rapor ve diğer delillerin tartışılarak hangi delile niçin üstünlük tanındığının denetime olanak verecek şekilde tartışılması suretiyle hüküm kurulması gerekirken, yazılı şekilde “tüm dosya kapsamından yukarıda anlatıldığı şekilde sanıkların üzerilerine atılı kasten yaralama suçlarını işledikleri” denilerek Anayasa"nın 141, 5271 sayılı yasanın 34, 223 ve 230. maddelerine aykırı olarak hüküm kurulması,
b-2)Kabule göre, karşılıklı kavga şeklinde gerçekleşen ve mağdur sanıkların da yaralandıkları bu olayda, mağdur sanıklar hakkında TCK"nin 29. maddesindeki haksız tahrik ve TCK"nin 25. maddesindeki meşru savunma hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususlarının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
b-3)5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazının tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi; ayrıca Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarih ve E.2014/140 -K.2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde belirtilen hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, mağdur sanıklar Y.. Ö.. ve A.. Ö.. ile müdafiilerinin ve mağdur sanık H.. Ö.."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 16/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.