MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

7201 sayılı Tebligat Kanununun 11. maddesi gereğince vekil vasıtasıyla takip edilen işlerde tebligatın vekile yapılması gerektiği gözetilmeden, yoklukta verilen kararın vekil yerine asıla tebliğ edilmesi nedeniyle sanıklardan ... müdafiinin temyizinin öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanıklar müdafilerinin duruşmalı inceleme istemlerinin, hükmolunan cezaların türü ve süresine göre koşulları bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulaması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 318. maddesi uyarınca reddine oybirliğiyle karar verildikten sonra gereği görüşüldü;
Sanıklar hakkında 2004 ve 2005 takvim yıllarında sahte fatura kullandıkları iddiası ile açılan kamu davasının yapılan yargılamasında; 02.12.2014 tarihli celsede, bir sonraki celsenin “05.02.2015” tarihi yerine, sehven “05.02.2014” tarihine bırakılmasına karar verildikten sonra, 05.02.2015 tarihli celsede, her iki sanık hakkında temel ceza belirlenirken “takdiren ve teşdiden 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına” karar verilerek hüküm kurulmasına karşın, hüküm tarihinden sonra 20.03.2015 tarihinde yeniden celse açılarak bu kez sanıklar hakkında temel ceza belirlenirken “takdiren 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına” karar verildiği ve her iki hükme yönelik olarak ayrı ayrı gerekçeli kararlar oluşturulduğu anlaşılmış ise de, sonradan kurulan ve temel ceza belirlenirken sanıkların “takdiren 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına” karar verilen hükümlerin yok hükmünde olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Sahte faturaların 2004 ve 2005 takvim yıllarının Aralık ayında KDV beyanında kullanılması nedeniyle suç tarihinin 2004 takvim yılı yönünden 21.01.2005, 2005 takvim yılı yönünden ise 21.01.2006 olduğunun kabulü ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanıklara yüklenen 2004 takvim yılında sahte fatura kullanma suçlarının yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırına göre; suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK"nın 102/4 ve 104/2. maddesinde öngörülen zamanaşımının, suçların işlendiği tarihten hüküm tarihine kadar gerçekleştiği ve kamu davasının zamanaşımı nedeniyle düşürülmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması yasaya aykırı, sanıklara yüklenen “2005 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçlarının, 5237 sayılı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının ise suçların işlendiği 21.01.2006 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşıldığından, sanıklar müdafilerinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olup, hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak sanıklar hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 765 sayılı TCK’nın 102/4, 104/2, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 09.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.