Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/5453 Esas 2016/1868 Karar Sayılı İlamı

... vekili avukat ... ile ... vekili avukat .. aralarındaki dava hakkında ... 7. Tüketici Mahkemesinden verilen 09/12/2014 gün ve 2014/606-2014/82 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı, 30.01.2014 tarihinde 1.798.00.TL bedelle satın aldığı cep telefonunu davalı şirket aracılığıyla sigorta ettirdiğini, 21.02.2014 tarihinde evde cep telefonunun düşerek hasar gördüğünü, davalı sigorta kapsamı içinde hasarı karşılaması gerekirken ödemedi, 24.03.2014 tarihinde Tüketici Hakem Heyetine başvurduğunu ve 22.05.2014 tarihinde Tüketici Hakem Heyetinin 1.798.00. TL" nın davalıdan tahsiline karar verdiğini, bu karara istinaden 13.06.2014 tarihinde davalı aleyhine icra takibi yaptığını, takibe davalının haksız olarak itiraz ettiğini ileri sürerek vaki itirazın iptali ile takibin 1.798.00.TL asıl alacak üzerinden işlemiş faizi ile birlikte devamına karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, 28.05.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6502 sayılı Yasanın 68. maddesi gereğince davanın usulden reddine karar verilmiş; hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.’ nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890.00. TL.’ ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay Daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Temyiz eden davacı tarafından talep edilen miktar olan 1.798.00. TL karar tarihi itibariyle 1.890.00 TL.’ yi geçmediğinden HUMK.’ nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2. fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 27/01/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.