MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, başkasına ait kimlik bilgilerini kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın, yokluğunda verilen hüküm, mahkeme tarafından kesinleştirilerek infaza verilmiş ise de, sanık ve müdafiinin 28.09.2015 ve 17.12.2015 tarihli dilekçelerindeki anlatımından temyiz başvurusu ile birlikte eski hale getirme isteminde de bulunduğunun anlaşılması ve eski hale getirme isteği hakkındaki karar verme yetkisinin, CMK"nın 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay"ın ilgili dairesine ait olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın yokluğunda verilen 27/01/2015 tarihli kararın tebliği için adı geçenin bilinen en son adresi esas alınarak Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması gerekirken, doğrudan MERNİS adresi ile aynı olan duruşmada bildirdiği son adresine Tebligat Kanun"un 21/2. maddesine göre yapılan gerekçeli karar tebliği işleminin geçersiz olduğu, ancak bilahare mahkemece ayrıca kolluk araştırması yapılarak ve kolluk aracılığı ile sanığa 30/03/2015 tarihinde kararın tebliğ edildiği ve tebliğe ilişkin evrakın sanığa ait kimlik fotokopisi ile birlikte mahkemesine gönderildiği, usulüne uygun olarak 30/03/2015 tarihinde tebliğ edilen hükmü, CMUK"nın 310. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süreden sonra 28/09/2015 tarihinde temyiz eden sanık ve müdafiinin süresinde olmayan temyiz istemi ile yerinde olmayan eski hale getirme taleplerinin aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2-Sanık ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 17/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.