Kasten öldürme - 6136 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/1775 Esas 2016/1649 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1775
Karar No: 2016/1649
Karar Tarihi: 31.03.2016

Kasten öldürme - 6136 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/1775 Esas 2016/1649 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi'nin verdiği karara göre sanıklar, mağdurlara karşı hakaret, tehdit ve kasten yaralamaya teşebbüs suçlarını işlemişlerdir. Ancak, mağdurların duruşmalardan haberdar edilmediği ve verilen kararların kendilerine tebliğ edilmediği ortaya çıkmıştır. Mahkeme, temyiz mahkemesince bir temyiz davasının görülebilmesi için, temyiz kanun yoluna başvuru hakkı bulunanların kararı tefhim ya da tebliğ yoluyla öğrenmelerinin sağlanması gerektiğini belirtmiştir. Kanunlar bağlamında, TCK'nun 81/1, 62/1 maddeleri gereğince sanıklara 25 yıl hapis cezası, 6136 sayılı Yasanın 15/1, 5237 sayılı TCK'nun 62/1. maddeleri gereğince ise 5 ay hapis ve 400,00 TL adli para cezası verilmiştir. CMK'nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
1. Ceza Dairesi         2015/1775 E.  ,  2016/1649 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kasten öldürme, 6136 sayılı Yasaya muhalefet
    HÜKÜM : 1) TCK"nun 81/1, 62/1 maddeleri gereğince 25 yıl hapis cezası
    2) 6136 sayılı Yasanın 15/1, 5237 sayılı TCK"nun 62/1. maddeleri gereğince 5 ay hapis ve 400,00 TL adli para cezası. CMK"nun 231.maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,


    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Sanıklar ... ve ... hakkında mağdurlar ... ve ..."a karşı hakaret, tehdit ve kasten yaralamaya teşebbüs suçlarını işledikleri iddiasıyla açılan kamu davasında; mağdur ..."ın kolluk görevlilerince tespit edilen adresine herhangi bir tebliğat yapılmadığı, yine mağdur ..."un soruşturma evresinde Cumhuriyet Savcılığına bildirdiği adresine tebligat evrakının gönderilmediği, mağdurların duruşmalardan haberdar edilmedikleri ve yokluklarında verilen kararların kendilerine tebliğ edilmediği anlaşılmaktadır.
    Temyiz mahkemesince bir temyiz davasının görülebilmesi için, temyiz kanun yoluna başvuru hakkı bulunanların kararı tefhim ya da tebliğ yoluyla öğrenmelerinin sağlanması zorunludur. Nitekim Ceza Muhakemesi Kanununun "kararların açıklanması ve tebliği" başlıklı 35.maddesinin ikinci fıkrasında; "koruma tedbirlerine ilişkin olanlar hariç, aleyhine kanun yoluna başvurulabilecek hâkim veya mahkeme kararları, hazır bulunamayan ilgilisine tebliğ olunur" hükmü yer almaktadır. Ceza Muhakemesi Kanununun 234.maddesi uyarınca mağdur, şikâyetçi ve suçtan zarar görenin yargılama sırasında öncelikle duruşmadan haberdar edilmesi gerekmektedir. Kanun koyucu, anılan kanunun 234.maddesine aykırı davranılması halinde bu hukuka aykırılığın telafisine imkân sağlayacak şekilde bir düzenlemeye yer vermiş ve 260.madde uyarınca "katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş olanlara" kanun yoluna başvurma hakkı tanımıştır. Bu hakkın kullanılabilmesi için yargılama sonucunda verilen kararın aynı kanunun 35.maddesi uyarınca mağdur, şikâyetçi veya suçtan görene tebliği gerekmektedir.
    Somut olayda mağdurlar ... ve ..."ın yerel mahkeme tarafından duruşmadan haberdar edilmeleri ve yokluklarında verilen kararların kendilerine tebliğ edilmesi gerektiği gözetilmeden, duruşma gününün bildirilmesine ilişkin usulsüz tebligatlarla yetinildiği anlaşılmakla;
    Gerekçeli kararın mağdurlar ... ve ..."a usulüne uygun olarak tebliğ edilmesinden, tebligat evrakı ile verilmesi halinde temyiz dilekçelerinin dosyaya eklenmesinden sonra bu durumda düzenlenecek ek tebliğname ile birlikte Dairemize iade edilmesi için incelenmeyen dosyanın mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 31/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.