MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, temyiz talebinin reddi

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1)Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde:
Dosya içeriğine ve gerekçeye göre, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK"nun 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra sanıklar ... ve ..."ün hükümleri temyiz ettikleri anlaşıldığından, mahkemenin red kararlarına karşı sanıkların temyiz talepleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan 20/06/2014 ve 27/05/2014 tarihli 2012/387 Esas ve 2014/291 Karar sayılı temyiz taleplerinin reddine ilişkin ek kararların tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
2)Sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1)Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 116/1, 119/1-c maddeleri uyarınca verilen 1 yıl 6 ay hapis cezalarında, TCK 119/1-c maddesi uyarınca bir kat arttırılırken 2 yıl 12 ay yerine, 3 yıl hapis cezası olarak hesaplanması suretiyle fazla ceza tayini,
2)Yargılama gideri olarak hesaplanan 46,00 TL"nin, sanıklardan ayrı ayrı tahsiline karar verilmesi gerekirken, kanun metninde yazılı olmamasına rağmen 5271 sayılı CMK"nın 326/2. maddesine aykırı olarak müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesi,
3)Sanıklar hakkında; kasten işlemiş oldukları suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan, aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm oldukları hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması, ve yine T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."nun temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından işyeri dokunulmazlığı ihlali suçunun sonuç cezanın 3 yıl olarak belirlendiği kısımları çıkartılarak yerlerine "sonuç cezanın 2 yıl 12 ay hapis cezası" olarak belirlenmesi, hüküm fıkrasından yargılama giderinin müştereken ve müteselsilen tahsili ile ilgili kısım çıkartılarak yerine ""sanıkların birlikte sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise eşit olarak sorumlu tutulmalarına"" cümlesinin eklenmesi, yine hüküm fıkrasından TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkarılarak yerine "T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.