Kötü muamele - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/6513 Esas 2019/15395 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6513
Karar No: 2019/15395
Karar Tarihi: 04.11.2019

Kötü muamele - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/6513 Esas 2019/15395 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kötü muamele suçuyla ilgili davada verilen yerel mahkeme kararının temyiz edildiğini ve işin esasına geçildiğini belirtiyor. Yapılan incelemede, sanığın isnat edilen eylemleri kötü muamele suçunun unsurlarını oluşturmadığı için beraat yerine mahkumiyetine karar verildiği belirtiliyor. Ancak, verilen hükümlerde hesap hatası yapıldığı, yargılama giderlerinin Hazineye irat kaydedilmesinin kanuna aykırı olduğu ve hak yoksunluğunun uygulanması için yasa dışılık nedeniyle kanunun uygulanamayacağı ifade ediliyor. Bu nedenlerle, mahkeme kararı bozuluyor ve dosya yeniden başka bir mahkeme tarafından görülmek üzere gönderiliyor.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 232. maddesi: Kötü muamele suçunun unsurlarını belirler.
- TCK'nın 62. maddesi: Ceza indirimi yapılırken hesaplanacak kriterleri belirler.
- CMK'nın 324/4. maddesi: Yargılama giderlerini düzenler.
- 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkındaki Kanunun 106. maddesi: Mahkumiyet hükümleri için alınacak yargılama giderlerini düzenler.
- TCK'nın 53/1-b maddesi: Hak yoksunluğu hükümlerini belirler.

18. Ceza Dairesi 2018/6513 E. , 2019/15395 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kötü muamele
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
TCK"nın 232. maddesinde düzenlenen kötü muamele suçunun oluşması için mağdura yönelik fiillerin süreklilik arz etmesi ve Kanunda düzenlenen yaralama, tehdit, hakaret gibi fiillerden farklılaşmasının gerektiği, her türlü kötü muamelenin bu suçun oluşmasını olanaklı kılmayacağı, yarı aç veya susuz bırakma, uyku uyutmama, çıplak gezdirme, sürekli alay etme, zor koşullarda çalışmaya mecbur bırakma gibi eylemlerin bu suça örnek olabileceği göz önüne alınmalıdır. Somut olayda, sanığa isnat edilen eylemlerin nitelikleri gereği atılı suçun unsurlarını oluşturmadığı anlaşılmakla, beraati yerine yazılı gerekçe ile mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
1- TCK’nın 62. maddesi uyarınca indirim yapılırken hesap hatası yapılarak sanık hakkında “1 ay 20 gün hapis cezası” yerine “1 ay 15 gün hapis cezasına” hükmolunması
2- Tebligat gideri olarak yapılan toplam 9,00 TL yargılama giderinin CMK"nın 324/4. maddesi uyarınca, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkındaki Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğu gözetilmeden, Hazineye irat kaydına hükmedilmesi,
3-TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulama olanağının ortadan kalkmış olması,
Kanuna aykırı, sanık ...’in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken, 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 04/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.