MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, fazla çalışma ücreti alacağı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi, bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışma yapıldığının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, yazılı delil niteliğindedir. Ancak, sözü edilen çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda, tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bununla birlikte, işyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, davalı işverence dosyaya, işe giriş ve çıkış saatlerine ilişkin elektronik sistem kayıtları sunulmuştur. Ayrıca, dosya içeriğinde bir kısım suret halinde imzalı personel devam çizelgeleri de bulunmaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda genel bir değerlendirme yapılarak bu kayıtlara göre günlük çalışmanın oniki saat sürdüğü belirtilmiş ise de, kayıtlar denetime elverişli şekilde dökümlendirilerek incelenmemiştir. Diğer taraftan, davacı vekili, sunulan elektronik sistem kayıtlarının gerçeği yansıtmadığını, bu kayıtlarda işverenin değişiklik yaptığını ileri sürerek itirazda bulunmuş olup, Mahkemece söz konusu itiraz değerlendirilmemiştir.
Anılan sebeplerle; öncelikle, davacının itirazı doğrultusunda, teknik bilirkişi vasıtasıyla, işe giriş ve çıkış saatlerinin kayıt altına alındığı elektronik sistem üzerinde inceleme yapılarak, bu sisteme dışarıdan manuel müdahalenin mümkün olup olmadığı; sisteme müdahale edilmiş ise verilerin ilk kayıt haline ulaşılması imkanının olup olmadığı belirlenmelidir. Neticeye göre söz konusu elektronik sistem kayıtlarına itibar edilip edilemeyeceği meselesi çözümlenmelidir. Dosyaya sunulan imzalı personel devam çizelgeleri ile itibar edilmesinin mümkün olduğu sonucuna ulaşılması halinde elektronik sistem kayıtları, denetime elverişli olacak şekilde dökümlendirilerek incelenmelidir.
Ayrıca, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, günlük oniki saat süren çalışmada, üç saat ara dinlenme süresi kullandırıldığı kabul edilmiş ise de, bu kabulün dayanağı olarak dosya kapsamında bir delil bulunmamaktadır. Bu halde, tanık beyanları da gözetilerek, günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından bir saat, onbir saatten fazla çalışmalarda ise birbuçuk saat ara dinlenme süresi mahsup edilmesi yerinde olacaktır.
Öte yandan, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, bordrolarda fazla çalışma ücreti tahakkuku bulunan aylar hesaptan dışlanmıştır. Ancak, bordroların imzasız olması sebebiyle, işçinin, kendisine ödenen fazla çalışma ücretine ilişkin tahakkukun ayrıntılarını görme ve değerlendirme imkanı bulunmamaktadır. Bu durumda, tahakkuk bulunan ayların hesaptan dışlanması yerine, ödenen fazla çalışma ücreti tahakkuku, miktar bazında mahsup edilmelidir.
Yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular birlikte dikkate alınarak, davacının fazla çalışma ücreti alacağı talebi yeniden değerlendirilmelidir.
3-Gerekçeli karar başlığında davalının unvanının “... Klinik Hizmetleri Ltd. Şti.” şeklinde yazılması gerekirken, “... ... Diyaliz Hizmetleri Ltd. Şti.” şeklinde yazılması bir diğer hatalı yöndür.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.