MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet


İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü sanığın müştekiyi evin bir odasına kilitleyip kaçmasını engelledikten sonra doktor raporunda belirtildiği gibi yaşamını tehlikeye sokmayacak ve basit tıbbi müdahaleyle giderilemeyecek şekilde yaraladığının kabul edilmesi karşısında, sanığın eylemlerinin bütün halinde kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu, müştekideki yaralanmaların hürriyetten yoksun kılma suçunun unsuru kapsamında kaldığı, bu sebeple hüküm kurulurken yaralanmaların niteliği de gözönünde bulundurularak TCK."nın 61. maddesi uyarınca alt sınırdan uzaklaşılarak cezanın belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde hükümler kurulması,
Uygulamaya göre de;
Sanık hakkında iddianame ile TCK"nın 86/1,86/3-a maddeleri gereğince cezalandırılması istemi ile dava açıldığı ancak kovuşturmada 5271 sayılı CMK"nın 226/2. maddesine aykırı olacak şekilde savunma hakkı tanınmadan hakkında aynı kanunun 86/3-e maddesinin uygulanmasına karar verilmesi,
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 109/2 ve 109/3-b maddeleri uygulanması sonucu bulunan 4 yıl 16 ay hapis cezasından aynı kanunun 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim uygulanması sonucu 4 yıl 5 ay 10 gün hapis cezası yerine hatalı olarak 3 yıl 17 ay 10 gün hapis cezasına hükmedilmesi, uygulama maddesinin TCK"nın 109/3-e maddesi yerine hatalı şekilde TCK"nın 109/3-b yazılması,
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 86/1 ve 86/3-a,e maddeleri uygulanması sonucu bulunan 3 yıl 9 ay hapis cezasından aynı kanunun 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim uygulanması sonucu 3 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası yerine hatalı olarak 2 yıl 13 ay 15 gün hapis cezasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve kasten yaralama suçlarından verilen toplam ceza miktarı açısından sanığın kazanılmış hakkı saklı kalmak şartıyla 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri gereğince BOZULMASINA, 19.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.