Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/30569 Esas 2020/12542 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/30569
Karar No: 2020/12542
Karar Tarihi: 17.12.2020

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/30569 Esas 2020/12542 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir şirkette gümrük elemanı olarak çalışmaktadır. Şirketin, kendi gemileri ve tır niteliğindeki araçlarının taşıma işini yaptığı belirtilmektedir. Sanığın görevi ise iş takibi, kimlik kontrolü ve özet beyanname düzenleme işlemleridir. Sanığın sisteme giriş için şifre ile elektronik imzası bulunmaktadır. Sanığın, sistem üzerinde değişiklik yaparak boş olarak gelen tırları dolu olarak gösterdiği iddia edilmiştir. Ancak deliller yeterli değildir ve suçun sanık tarafından işlendiği sabit değildir. Bu nedenle mahkeme sanığın beraatine karar vermiştir.
Sanığın suçlandığı suç, Türk Ceza Kanunu'nun 155. maddesinde yer alan \"Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma\" suçudur. Bu suç, kamu veya özel bir hizmetin yürütülmesi sırasında güvenin kötüye kullanılması halinde işlenir. Müşteki veya mağdurun zarara uğraması şartı aranmaz.

15. Ceza Dairesi 2017/30569 E. , 2020/12542 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Beraat

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan şirketin, kendilerine ait gemiler ile tır niteliğindeki araçların taşıma işini yaptığı, sanığın bu şirkette gümrük elemanı olarak iş takibi, kimlik kontrolü, özet beyanname düzenleme gibi işlemleri yapmakla görevli olduğu ve sisteme giriş için şifre ile elektronik imzasının bulunduğu, sanığın, sistem üzerinde değişiklik yaparak şirkete boş olarak gelen tırları dolu olarak gösterdiği ve dolu şekilde yurt dışına çıkış yaptıklarına ilişkin beyannameler düzenlemek suretiyle katılan şirketin zarar etmesine neden olduğunun iddia edildiği somut olayda, dosya kapsamında toplanan delillere göre atılı suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığına ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda, sanığın atılı suçu işlediğine dair mahkumiyetine yeter nitelikte delil elde edilemediği mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün ONANMASINA, 17/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.