Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/8541 Esas 2015/4067 Karar Sayılı İlamı

Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 18/06/2010 gününde verilen dilekçe ile kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 18/12/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kişilik haklarına saldırı nedeni ile manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece; davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, 1999 yılından beri ... ortağı olup, 31/07/1996-19/12/2005 tarihleri arasında da kooperatif avukatlığı görevini yaptığını, adı geçen kooperatifin yöneticileri olan davalıların, kooperatifin 2007 ve 2008 yılı genel kurullarında sundukları faaliyet raporlarında kendisine hakaret ettiklerini, "bayan ..."ın ruh haleti ve nezdimizdeki güvenilirlik sicili malum olduğundan", "Kooperatif merkezinin İstanbul"a bayan Başoflas ile bayan Aktürk"ün müşterek bürolarına taşınarak genel kurul toplantılarının üyelerden kaçırılması, kararların sadece önde ve arkada duranlarla oluşturulması amacıyla mı gerçekleştirilmişti" vs. şeklindeki ifadeler kullanarak, kooperatifin aleyhine ve haksız olarak haciz yaptırdığını, kooperatifi zarara uğrattığını iddia ederek kişilik haklarına saldırıda bulunduklarını, davalıların dile getirdikleri iddiaların asılsız olduğunu belirterek, manevi tazminat talep etmiştir.
Davalılar, davacıya hakaret etme kastı ve amaçlarının olmadığını, davacının yersiz iddia ve istemi ile davalılar aleyhinde haksız yere zenginleşmeyi hedeflediğini belirterek davanın reddini talep etmişlerdir.
Mahkemece, davacının avukat olarak görev yaptığı sırada genel kurul toplantılarında dile getirilen ifadelerle kişilik haklarına saldırıda bulunulduğu gerekçesiyle istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, davacının söz konusu kooperatifin ortağı olduğu ve bir süre kooperatif avukatı olarak görev yaptığı anlaşılmaktadır. Dava konusu 2007 ve 2008 yılı kooperatifin genel kurullarında sunulan faaliyet raporlarında, davacının yürüttüğü işlere ilişkin, kooperatif yönetiminin görüşleri eleştirel bir dille ifade edilip, kişisel değer yargısında bulunulmuştur. Her ne kadar mahkemece, dava konusu faaliyet raporlarında geçen bazı ifadelerin davacının kişilik haklarına saldırı oluşturduğu benimsenmiş ise de; davalıların kişisel değer yargısı niteliğindeki ifadelerinin küçültücü ve hakaret niteliğinde olmayıp davacının kişilik haklarına saldırı amacı taşımadığı, bütün olarak eleştiri sınırlarını aşmadığı anlaşılmaktadır.
Yerel mahkemece, açıklanan olgular gözetilerek istemin tümden reddine karar verilmesi gerekirken, bir kısmının kabulü doğru görülmemiş, kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın gösterilen nedenle davalılar yararına BOZULMASINA, davalıların diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 02/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.